Soms wil ik er gewoon even niet zijn. Dan heb ik een camouflagepak nodig, een onzichtbaarheidsmantel of een gat in de grond waar ik doorheen kan zakken. Naar een nieuwe wereld met vuur en speciale krachten, waar ik een held ben zonder iets te hoeven doen. Ik wil geen stralend profiel zijn of een onderdeel van een complex sociaal netwerk. Ik wil gewoon spelen in een wereld van geheimen, waarin ik een avatar ben, een perfect figuur die het allemaal begrijpt. Die de wereld (of desnoods een geketende prinses) redt in een handomdraai. Laat me met rust, laat me wachten en slapen totdat ik zover ben om jullie allemaal te overbluffen.

Ik ben er even niet gaat over de druk die jonge mensen kunnen voelen om te moeten voldoen, om steeds mooier, sterker en beter te zijn dan ze zich voelen. De wens om te gamen, te vluchten in show en glitter of onder de radar te blijven is groot. Maar de buitenwereld klopt steeds op de deur en je hebt geen zin om open te doen. De voorstelling speelt zich af in de wachtkamer van het echte leven, de enige plek waar je gewoon de spelregels snapt.

Ik ben er even niet is een bonte mix van theater, dans en muziek van de makers van Liefde (Gouden Krekel 2017) en Hallo familie (Zilveren Krekel 2019).

Moniek Merkx over Ik ben er even niet
“Ik ben er even niet gaat voor mij over de binnenwereld van de verlegen, dromerige of onhandige kinderen. De kleine ruggetjes, grijze muizen of wonderlijke outsiders. In hun hoofd zijn ze drakendoders vanuit hun bevroren burcht. In het echt durven ze niks. En ergens onderweg gebeurt er natuurlijk iets: een zonnestraal, een hulpeloze huppel, een aai over hun bol. Heel onhandig en heel moedig doen ze de deur op een kier en dan smelten ze. En plotseling gaan ze dansen in plaats van vechten. Zomaar ineens en zonder reden.”