LOEV

De voorstelling ging over dat iedereen wel eens verliefd is op iemand. Ze gingen elkaar verleiden en de ander zei dan vaak ‘Nee’, omdat ze op iemand anders verliefd waren. Iedereen begon zichzelf voor te stellen, alleen niet met praten, maar door muziek en dans. Eigenlijk werd er de hele voorstelling door alleen maar gedanst en muziek gemaakt. 

De voorstelling maakt je soms aan het lachen, bijvoorbeeld de eerste keer dat je ‘Loev’ ziet. Ik dacht in ieder geval dat dit Loev was. Ook waren er heel veel verschillende talen; Spaans, Nederlands, Engels, Frans. Andere stukjes waren een beetje zielig, want dan was er een jongen verliefd op een meisje, maar ging dat meisje met een ander meisje. De jongen was daardoor erg verdrietig. En als je denkt dat het afgelopen is, dan is het nog helemaal niet afgelopen.

Na de voorstelling mocht ik met de regisseur praten. Hij vertelde dat ‘Loev’ in straattaal eigenlijk ‘love’ betekende. Hij vertelde ook dat ze wekenlang hebben geoefend voor de voorstelling en dat hij het idee al vier jaar in zijn hoofd had. Eindelijk kon hij het maken!

Dit vond ik:
Ik vond het erg leuk dat er echte muzikanten waren die ook een beetje mee danste. Er was ook een muzikant, die hing aan iemands nek en ging op z’n kop een heel nummer zingen. Dat vond ik echt heel knap! De speaker stond soms wel een beetje heel hard. Er waren veel verschillende instrumenten, dat was ook erg leuk. Want ik heb eigenlijk nooit echt iets anders dan gitaar en piano gezien. Ik vond het een hele mooie betekenis: dat je geen ruzie moet maken, maar gewoon liefdevol moet zijn.

Ik zou de voorstelling heel erg aanraden, omdat het een hele leuke voorstelling is voor jong en oud. Als je ‘m ziet, dan denk je: ja, je moet ook geen ruzie maken. Dat is helemaal niet leuk, daar wordt niemand blij van.

Chassé Theater