Ik ben er even niet

Eigenlijk snapte ik niet echt iets van de voorstelling. Het verhaal vond ik best onduidelijk, omdat ze niet echt praten en dan vertelden ze ook niet echt wat er gebeurde. Er waren opeens oude mensen, kinderen, pubers. Er zijn kinderen die praten voor die oude mensen. Nadat een paar oude mensen zijn geweest, worden die oude mensen pubers. We gaan terug in de tijd. Ze hebben ook allemaal verdwijntrucs, waardoor ze verdwijnen en dan worden ze opeens jong.

Soms was het wel het grappig, want bijvoorbeeld een van die verdwijntrucs was dat iemand in alle allemaal rokken zat, super veel rokken die diegene van thuis had meegenomen. Je zag wel dat het een mens was, maar het was toch wel grappig om te zien.

In de voorstelling spelen best weinig mensen, mannen en vrouwen, het zijn er ongeveer zeven. Ze hadden de hele tijd andere kostuums aan, want eerst waren ze oudere mensen en daarna pubers. Soms waren de kostuums best mooi en soms best wel raar. Dan zag je bijvoorbeeld dat iemand oud was en dan deed die z’n pruik af en dan was ie puber.

Het decor was een soort van draaischijf, een ronde schijf waar alle muren in zaten zodat het hokjes vormden. Dan draaide die steeds rond en dan zat er in de kamer steeds iemand. Het was wel knap gemaakt en best wel mooi, ook knap dat het steeds rond draait en steeds iets anders is en de spullen steeds verplaatst moesten worden.

Er was niet echt heel veel muziek, want het meeste was praten, het was ook best stil. Af en toe zongen de mensen zelf liedjes.

In de voorstelling wordt best veel gedanst, ze gingen soms rare pasjes doen.

Het mooiste aan de voorstelling waren de leuke grappige dingen, bijvoorbeeld dat het wel leuk was dat ze een muts ophadden met een wolk erop geplakt en dan zei iemand ‘ik zit met m’n hoofd in de wolken’ en dat was dan letterlijk uitgebeeld. En de verdwijntrucs vond ik het leukst aan de voorstelling.

Het minst leuk aan de voorstelling vond ik dat ze niet zoveel uitlegden wat er gebeurde, je kon het er wel een beetje uitpuzzelen. Achteraf toen we met de regisseur gesproken hadden we wel meer duidelijk. Bijvoorbeeld dat het terug in de tijd ging en dat ze thuis de verdwijntrucs hadden bedacht.

Deze voorstelling raad ik aan voor wat ouderen kinderen, want zelf snapte ik het al niet zo goed en ik ben 10 jaar.

Leeftijd: 10 jaar
Gezien: Via digitale registratie