De Gebroeders Leeuwenhart

In het decor van een heel groot bed waarin twee dappere broers slapen en veel spannende avonturen beleven. Het gaat om sterke Jonathan die zorgt voor zijn jongere zieke broer Kruimel, die niet lang meer zal leven. Er wordt geprobeerd volwassenen en kinderen te leren leven met de dood.

Er zit veel vreugde in maar ook veel verdriet. Er werd in de voorstelling veel muziek gebruikt zoals rustige maar later werd het harder. Er was een drumstel dat ik iets te lawaaierig vond. Door de muziek werd ik wat verdrietig, maar dit paste goed bij het moment in het verhaal. Door het drummuziek werd ik wel in het verhaal meegenomen en werd ik blij. Ook al was het harde muziek, ik begreep het verhaal toen goed.

Het decor is een groot bed wat past bij het verhaal van zieke Kruimel. Ik vind het wat leeg en op het laatste rommelig en vol (het was niet echt overzichtelijk). De 6 acteurs speelden veel naar het publiek. Ze willen het voor ons duidelijk maken hoe het is als je dood gaat. Ze dromen samen over de fantasiewereld Nangijala, waar Kruimel na zijn dood naar toe gaat. Ik vond de meeste acteurs goed spelen, alleen 1 (stoere) ridder speelde irritant.

Het verhaal is na gemaakt van een boek. Ik heb het boek gelezen, maar het was niet helemaal hetzelfde. De fantasiewereld heette anders en ze hadden in plaats van een paard een kameel. Ik vond het theater wel leuker dan het boek. Ik vind het verhaal mooi, omdat Jonathan zijn broertje veel helpt en leert dat de dood niet zo erg is. Kostuums waren simpel. Pyama en kleren over elkaar heen. Maar het paste bij het verhaal.

Het kussengevecht vond ik indrukwekkend, omdat Kruimel dan even blij is en ik werd er ook blij van. Als ik terugdenk aan de voorstelling, springt mij het namaak paard van kussens te binnen. Dit vond ik erg leuk gemaakt, wilde ik thuis ook proberen! Als je van een verdrietig en spannend verhaal houdt, maar ook van humor, dan is deze voorstelling echt een aanrader.

Leeftijd: 8 jaar (bijna 9 jaar)
Gezien in: Den Haag