IK… eh ik

Dit verhaal gaat over een man die alleen woont en het enige levende wat hij in zijn huis heeft is zijn Goudvis. Hij komt thuis met een bakje eten en verbeeld zich dat hij de hele tijd word gebeld. Hij wordt er kwaad om omdat hij niemand aan de telefoon hoort. Alles wat hij doet, doet hij op tijd en hij houd de tijd bij met zijn horloge. Hij heeft dus altijd haast en doet alles zo dat hij denkt dat goed is.
Hij heeft een vis en voert hem en verbeeld zich dat hij als maar groter wordt steeds groter. Hij ging in bad, toen ging hij zijn tandenpoetsen en opeens sprong er een vis uit. Hij schrok zich dood.
Hij denkt steeds aan de vis en hoe die zich voelt en hoe het leven zou zijn als vis.

Er gebeurt dan nog veel meer. Hij moest veel met zijn handen doen en pakken en dat deed hij heel duidelijk.
Het stuk werd ook super goed gespeeld want als de acteur blij of moe was kon je dat heel goed zien aan hem.
Ook de kleding van de hoofdrolspeler paste goed bij zijn personage.

Ik vond de grapjes tussen door heel leuk. Ook is het decor super vet en bijzonder. Het is heel bijzonder want het is een kamertje en dat verandert steeds van onderwerp. Het is heel origineel en interessant. Ik moest er wel over nadenken en ik vond sommige stukjes ook wel heel zielig. Ook omdat hij heel eenzaam en zielig was

Ik denk dat ze met de voorstelling bedoelen en wilden laten zien dat je de tijd moet nemen voor de dingen die jij belangrijk vindt. Dat soms dingen in je hoofd heel echt lijken maar ze dat helemaal niet zijn.

Ik raad je aan om hier heen te gaan, maar als je jonger dan 6 jaar bent betwijfel ik of je het hele verhaal zal snappen. Want je moet goed opletten en het is soms best ingewikkeld. Het is ook leuk voor ouders en tieners.

Gezien in: Amsterdam