Skip to content

Zwijnenstal

Theater Sonnevanck

Placeholder image

Naam onbekend

Jurylid

Bij binnenkomst in de zaal zagen we een boerderij met een klein hokje ernaast en daarvoor een plateautje met een gitarist en een accordeonist. Onder de boerderij lag iemand… De grond lag bezaaid met blokken, alsof er allemaal stenen lagen. Er hing rook in de zaal, wat een gevoel gaf alsof er iets ergs was gebeurd.

Er was, vooral in het begin van de voorstelling (maar ook wel later) hele mooie muziek. Er was heel mooie zang, wat me opviel was dat het ook meerstemmig was.

Sommige stukjes van de dansjes en de teksten waren behoorlijk grappig.

Het stuk begon best heftig, de boer die op de boerderij woonde werd namelijk doodgeschoten.

De spelers hadden verschillende mutsen, waarmee ze van rol veranderden. Zo was er een muts met lang haar en linten, dat was de pony. Een andere muts met een soort hanenkam maakte de kip.

In het verhaal was een mevrouw en een man, zij speelden broer en zus varken. Zij hadden allebei bepaalde ideeën over hoe het leven op de boerderij moest zijn en zij zongen die in een lied en dat lied zongen ze solo en dat vond ik heel mooi.

Ik vond het heel grappig toen Hagel en Admiraal (dat zijn dus de beide varkens) in het begin van het stuk regels ophingen aan het huis (nadat ze de mensen hadden weggejaagd) en dat later in het verhaal Admiraal sommige regels weghaalde en die er nog wel hingen overtrad.

Het paard in het verhaal zat heel goed in zijn rol, want bij treurige momenten kon hij kijken als een beteuterd kleutertje en bij blije momenten was het echt zo iemand die in de rondte sprong. Als een echte spring-in-het-veld.

Het publiek werd goed bij de voorstelling betrokken, we mochten zelfs meestemmen. Voor mij was er een onbegrijpelijk stukje toen de admiraal zei ‘Ik ben de beste, stem op mij’ en iedereen door elkaar zong en praatte.

Aan het begin kreeg de Admiraal puppy’s en die waren in de loop van het verhaal groot geworden. Als de Admiraal op zijn fluiten blies werd het licht door de technicus gedimd en hoorde je eng geblaf. Dat was best spannend.

Ik begreep niet goed wat er werd bedoeld met ‘Big brother is watching you’.

Het moment dat de kip door de honden (die je dus eigenlijk niet zag) gedood. Daarna volgde er een hele stille stilte in de zaal. De Admiraal neemt dus eigenlijk in het spel dus ineens de leiding. Hij laat de dieren denken dat hij heeeel goed is en mooi en prachtig. Maar dan zie je hem op de achtergrond van allerlei dingen doen die niet bij dieren horen en de regels overtreden. Er werd n.a.v die droom (het plan van de Admiraal) een machine gebouwd en die heeft Knokker (het paard dat door de Admiraal Knakker wordt genoemd) helemaal in elkaar gezet. Toen hij de laatste paal zette en de machine helemaal af was, ging hij dood. Dat was een heel triest stukje

Een schaap is ondertussen stiekem binnen gekomen (zij is eigenlijk het zusje van de Admiraal en ze heeft in de gaten dat hij niet deugt) en samen met de andere dieren jaagt ze de Admiraal weg. Maar voordat dat gebeurt, heeft hij een machine gebouwd met allemaal vakjes erin met producten van de mens zoals knakworst, woldraad en melk. Toen een van de dieren zich wist te bevrijden hebben ze de Admiraal het huis uit geschopt.

Kortom; het was een prachtige voorstelling met voor ieder een dier en dat maakt het nóg leuker!