Juffenballet

Toen ik de zaal binnenkwam was het gordijn nog dicht. Al snel kwam een stel dames (juffen) voor het gordijn en zij voerden een discussie. Eén van de vrouwen deed me denken aan juffrouw Bulstronk uit het boek van Mathilda. Al snel kwam er een nieuwe juf bij, juffrouw Roos, en zij hield erg van kinderen. De overige juffen deden dat niet. De hoofdjuf moet weg, vinden de overige juffen, en ze smeden daarom een gemeen plannetje. Ze maken haar blind… Juf Roos, de stagiaire, maakt haar weer ziend en wordt uiteindelijk de nieuwe baas van de school. Dat lukt haar mede omdat de gymjuf (die zo op juffrouw Bulstronk leek) de kant van juf Roos kiest.

De muziek was van tevoren opgenomen, er was dus geen live muziek. De muziek voegde erg veel toe aan het verhaal, bijvoorbeeld als er werd getoverd dan klonk er enge muziek. Als er iets vrolijks was, dan klonk er vrolijke muziek. De spelers dansten tussen de vertelscènes door ook, dat zag er prachtig uit. De vechtscène aan het eind vond ik heel goed, vooral omdat er zo goed getimed werd.

Het decor werd van bovenaf geregeld, er kwam dan bv een bos naar beneden of een schoolbord. Zo werd er snel gewisseld van situatie. De spelers maakten goed contact met het publiek, we moesten zelfs mee doen met de ochtendgymnastiek. Juf Roos sprak ons ook regelmatig aan alsof we in haar klas zaten.

De kostuums waren goed, maar waren ook erg grappig. Toen één van de juffen hoofdjuf mocht worden, trok zij een prinsessenjurk aan en begon ineens heel deftig te praten. Deze rol werd door een man gespeeld en dat vond ik heel knap.

Ik vond het een mooie voorstelling met veel humor, spannende momenten en veel fantasie. Het verhaal lijkt op een sprookje maar heeft ook dingen die uit een waargebeurd verhaal zouden kunnen komen. Er werd bijvoorbeeld getoverd, maar er werd ook gewoon lesgegeven. Na de voorstelling hebben we gedanst.

Leeftijd: 10 jaar        

Gezien in: Wilminktheater Enschede