De Geheime Tuin (reprise)

Er is ook een boek van en een film.

Het verhaal gaat over Sara, een meisje dat naar haar oom en tante moet verhuizen, helemaal in haar eentje.

Daar aangekomen wordt ze ontvangen door een schoonmaker, Ellie. Het grote huis is helemaal zwart-wit. Er hangt een trieste sfeer, want haar tante is dood en daar kan haar oom niet tegen. Sara mag alleen op haar kamer komen, in de badkamer, op de wc, de woonkamer en de keuken/eetkamer. Sara hoort gehuil, daar gaat ze op af, maar dat mocht toch niet? Ze gaat de kamer in en ziet een jongen in bed liggen. Die was aan het huilen omdat hij niet kon lopen. Puk, de dochter van de schoonmaker, komt erachter dat Sara in een andere kamer is geweest. Ellie zegt dat ze dit echt niet mag doen, want de jongen is ziek.

Sara vlucht naar buiten, want ze wil niet meer daar wonen, het is daar streng, saai en er zijn geen leuke mensen. Buiten komt ze een jongen tegen, Woody en die is aan het zoeken naar een geheime tuin met prachtig mooie bloemen. Sara is erg nieuwsgierig en vraagt wat hij aan het doen is. Sara wil hem helpen en ze gaan de tuin zoeken. Ze zoeken overal, maar ze vinden hem niet. Dan komt Woody met een idee: “de tuin moet naar ons komen, dat doen katten ook.” En ja! De tuin komt naar hun toe. Oh nee.. ze hebben een sleutel nodig om de poort te openen. Sara denkt dat haar oom hem in zijn kamer heeft. Ze rennen daar naartoe en zoeken in de laadjes, maar ze vinden hem niet. Woody denkt dat hij nog dichterbij bij de oom ligt. In zijn zak misschien? Wil je weten óf hij daar ligt en hoe het afloopt? Ga dan zelf maar kijken!

Woody heeft veel kleur aan en Sara ook. De mensen in het huis hebben veel saai grijs, wit en zwart aan. Acteurs en muzikanten zijn soms ook verkleed als voorwerpen. Bijvoorbeeld, als pratende standbeelden of als muren of bloemen die muziek maken.

Er is weinig decor behalve: De poort van de tuin natuurlijk, een bed en veel doeken. Voor de rest is er wel nog een soort van decor: Het orkest. Want die zijn met superveel mensen, ze maken decor met hun muziek, ze spelen de stemming en aan hun kostuums zie je in welke ruimte ze zijn. 

Er is een orkest met blaasinstrumenten én snaarinstrumenten. Ze zijn ongeveer met 50 mensen en die maken veel muziek dat is erg cool. Ze lopen over het toneel en sluiten bijvoorbeeld acteurs in alsof de muren op hun afkomen.

Ik vind het een leuke voorstelling, want er is veel muziek en er zit een herkenbaar verhaal in. Het is spannend en vrolijk, er zitten heel veel emoties in. Ik vond de grote mensen niet zo leuk, die zijn te streng. Maar de kinderen worden vrienden, spelen samen en kunnen samen heel veel, dat vind ik heel stoer.

Ik vond het heel cool dat er zoveel mensen op het podium kunnen staan. Dat geeft gezelligheid en het zorgt ervoor dat je minder decor nodig hebt om toch een verhaal duidelijk te maken.

Zeker naar toe gaan.