Josee Hussaarts| Artistiek Directeur| Theatergroep Kwatta
Josee deelt haar ervaringen van het afgelopen theaterseizoen. Voor Kwatta een seizoen vol mooie herinneringen, maar ook vol moeilijkheden door het stoppen van subsidies.
Het publiek schreeuwt
Bij Kwatta staat dit jaar alles op zijn kop. Meestal vinden wij dat heel leuk. Als alles op zijn kop staat ziet de wereld er anders uit. En als je theater maakt bekijk je de wereld graag vanuit een ander perspectief. Zo maakten wij dit seizoen twee voorstellingen waar we heel erg blij mee zijn: Blote Konten en Metamorfosen, allebei familievoorstellingen.
Blote Konten is een voorstelling in een vreemde taal, die je niet helemaal kunt verstaan maar wel goed kunt begrijpen. Met een prachtig decor van Sanne Danz waarin we met drie draaiende bedden steeds nieuwe werelden maakten. Zo belandden we in het heelal, in de jungle, op zee, op een poppodium en nog veel meer. Overal loerde gevaar, overal kon je doodgaan. Heel spannend om te maken en ook heel grappig, omdat we ons helemaal uit konden leven. Blote Konten is een soort toverbal van over elkaar rollende gebeurtenissen, droevig en vrolijk tegelijk.
Daarna maakten we Metamorfosen, een voorstelling die nu nog speelt. Oude Griekse verhalen in een nieuw jasje – een voorstelling die grote vragen stelt. Metamorfosen betekent verandering: is de mens in staat om te veranderen, om bijvoorbeeld onze planeet te redden? Metamorfosen is voor ons een belangrijke voorstelling omdat we niets uit de weg gaan en, waar het kan, ook onze eigen antwoorden geven. Over #metoo, gender, milieu en machtsmisbruik. Serieuze koek dus, maar in stijl is Metamorfosen misschien nog wel bonter en gekker dan Blote Konten. Met rap, spoken word, live muziek: er valt heel veel te lachen, maar de voorstelling doet ook pijn. Want we moeten veranderen, vinden wij!
En pijn dat is ook wat wij voelen bij de wereld van Kwatta die op zijn kop staat. Als er niets gebeurt, houdt Kwatta binnenkort op te bestaan. Tegenover onze mooie voorstellingen, waar we zo trots op zijn, staat een andere werkelijkheid – die van het stoppen van subsidies.
En op het moment dat we verdrietig slikken en denken: “dit was het dan”, is daar ons publiek dat plotseling opstaat en schreeuwt. “Kwatta mag niet verdwijnen! Kwatta moet blijven!” In een mum van tijd tekenen scholen, ouders, opa’s, oma’s, kinderen, collega’s, een petitie om Kwatta te redden. Iedere dag groeit de stapel handtekeningen. Nu zijn het er al meer dan 1700. Kunnen dingen echt veranderen? We hopen het zo, en duimen op een goede afloop!
