Back to Oz

Toen ik de schouwburg binnenliep viel mij op dat er weinig onderwerpen waren die te maken hadden met de voorstelling Back to Oz maar wel van andere voorstellingen. Dat vond ik wel jammer. Het zou leuker zijn geweest als er in de hal bijvoorbeeld meer posters of aandacht was voor de voorstelling. Toen we werden opgeroepen kwamen we in een hele drukke en volle zaal terecht. Op het podium was er niets behalve een groot rood doek. Voordat de voorstelling begon zag ik al een paar acteurs binnenkomen en vooraan gaan zitten om vervolgens in het spel te kunnen springen.

Het verhaal gaat over een mevrouw die Doortje heet. Zij is weervrouw van beroep en is heel onzeker over zichzelf. Ze krijgt nare reacties op Twitter zoals: ‘slechtste weervrouw ever’. Omdat zij daardoor gespannen is kan ze haar werk niet goed doen en vergeet ze bijvoorbeeld alles tijdens de TV opnames. Plotseling stormt er een orkaan langs die haar naar een andere wereld meeneemt. Als ze daar aankomt, landt ze op een mevrouw in een kist, die een heks blijkt te zijn. Als ze zich omdraait ziet ze groene bewegende handjes op een scherm. Deze handjes heten: ‘Munchkins’ en geven Doortje aan dat ze het gele pad moet volgen om weer naar huis te kunnen gaan. Tijdens die tocht komt ze vreemde wezens tegen die allemaal iets belangrijks, menselijks, missen. Zo is er een vogelverschrikker die hersenen wil, de man van blik verlangt naar een hart en ze komt een leeuw tegen die moed wil.

Het decor vind ik heel mooi gemaakt. De TV studio was levensecht. Ik vond het alleen jammer dat het onderweg zijn, met kleine poppetjes op een groot beeldscherm werd uitgebeeld. Ik vond dat dit voor een theatervoorstelling te vaak werd gedaan. Het leek hierdoor soms wel alsof ik naar een film in de bioscoop zat te kijken. Maar het idee was wel leuk.

Eén actrice, Henke Tuinstra, die de heks speelt vond ik echt geweldig en ook hilarisch.

De muziek maakte de meeste indruk op mij. Tijdens de voorstelling zag je de instrumenten achterin in het donker oplichten. In het begin leek het zelfs alsof er een paar instrumenten uit zichzelf het podium opliepen. Hoe ze dat deden was echt onbeschrijfelijk mooi. Ik heb ook nog nooit zo‘n mooi samenspel gehoord in een voorstelling!!! Deze keer was mijn vader mee die muzikant is en dus waren we extra kritisch over het muzikale deel. De instrumenten bestonden uit een slagwerkgroep en een blazersgroep; 2 trompetten,1 trombone, hoorn, 1 tuba,1 drumstel, 1 marimba, 1 vibrafoon en 2 pauken.

Leeftijd: 10 jaar        

Gezien in: Theater Rotterdam