de bAAs

“de bAAs” is een voorstelling van “de zAAk A”. Een bijzondere voorstelling waarvan je ook wat kunt leren.

Het podium is een circustent met grote, gekleurde doeken, een circusvloer en een blauwe kist. Aan de zijkant staat een muzikant die, tijdens dat iedereen zijn plek opzoekt in het theater, al muziek speelt. Hierdoor ben je wel meteen bezig met het podium en wat daar zou gaan gebeuren en let je vanaf het begin meteen al heel erg op. Er is veel muziek en het viel me op tijdens de voorstelling dat de acteurs en schrijvers graag willen dat je er als bezoeker ook iets van leert.  

In het begin vraag je je een beetje af “is dit echt of is dit spel?”. Gedurende de voorstelling wordt het duidelijk wat er nu eigenlijk aan de hand is. Het verhaal bouwt op en het wordt steeds duidelijker hoe het allemaal zit. Tijdens de voorstelling kun je als bezoeker je helemaal laten gaan. Je mag je mening geven en de acteurs passen wat er geroepen wordt uit de zaal, ook toe in de voorstelling.. Zo wordt je zelf ook een beetje een stukje van de voorstelling! Ik vond de acteurs erg goed spelen en vooral de meneer die Niels speelde, nam heel veel dingen mee die er geroepen werden door de kinderen in de zaal en dat vond ik heel knap.

De voorstelling heeft wat verschillende muziekjes en ik vond dat deze muziek goed bij de voorstelling paste.

Het decor is mooi maar ik vond het soms een beetje afleiden van de voorstelling en de acteurs. Doordat er, zeker aan het einde, zoveel op het toneel te zien is, er ligt zoveel, was het soms een beetje veel. Het paste wel bij de voorstelling, het bouwde zeg maar op maar, voor mij was het net een beetje te veel. De 3 acteurs spelen eigenlijk 1 rol maar, door heel veel verschillende kostuums, wisselen die rollen ook en je merkt aan het publiek, vooral de kinderen, dat die dan helemaal meegaan in het kostuum. Ik vond het heel grappig om te zien dat iemand “slecht” kan zijn maar, op het moment dat diegene een ander kostuum aantrekt en dat het kostuum is van een heel geliefd persoon bij het publiek, het ineens niet erg meer is wat diegene doet. En dat je echt verschil zag in wat de meisjes in de zaal vonden en wat de jongens vonden en dat dit vooral te maken had met de kostuums.  

Ik vond zelf het begin van de voorstelling erg goed. Je vraagt je dan nog echt af wat er aan de hand is. Het licht van het theater bleef de hele voorstelling hetzelfde. Dit vond ik in dit geval niet storend, ik denk niet dat het veel toegevoegd had als dit tussendoor veranderd was.

De voorstelling staat in de theatergids voor kinderen vanaf 5 jaar maar ik denk dat de voorstelling al voor veel jongeren geschikt is. Ik merkte dat ook om mij heen, er zaten wat 2/3 jarige kinderen in mijn rij en die gingen er helemaal in op. Ik ben zelf 9 en voor mij was de voorstelling eigenlijk een beetje kinderachtig. Na ongeveer 20 minuten was voor mij “de les” die erin zat wel duidelijk en toen vond ik het een beetje te lang doorgaan. Buiten de kostuums, bleef het verhaal eigenlijk hetzelfde en er veranderde niet zoveel meer en dat vond ik wel jammer. Ik denk dat de meeste kinderen vanaf 2 tot 8 het wel een hele leuke voorstelling zullen vinden omdat er wel veel gebeurt. Al verschilt dat natuurlijk wel per kind. Misschien dat een paar stukjes voor sommige kindjes van 2/3 wel een beetje spannend zijn.

Aan het einde van de voorstelling mag iedereen op het podium komen, spelen met de hoepels en ik zag heel veel hele blije kinderen en daar gaat het om!

Theater: De Schuur in Haarlem