De Familie van Nielie in alle staten

Ik zag al meteen dat het een mooi theater was toen ik met mijn moeder binnenliep. In de foyer zocht ik naar spullen (posters of zo) over de voorstelling maar die kon ik niet vinden. Er was wel een doos met verkleedspullen maar volgens mij hoorde die niet bij de voorstelling. In de voorstelling heb ik daar niets over gezien. Er waren ook geen folders.

De voorstelling gaat over een hele leuke, gewone familie van deze tijd die allemaal iets willen en kunnen. De familie van Nielie bestaat uit: oma Wil, vader Theo, moeder Saar, zoon Jonathan (maar hij noemt zichzelf Jothan) en een zus Pamela die op het personage Greta Thunberg lijkt. Er is ook een filosoof die soms uitspraken deed. De vader is een wetenschapper en hij schept op over zijn uitvinding. Hij beweert dat zijn uitgevonden machine zaken zoals oorlogen kan oplossen. De moeder van de kinderen vindt dat hij mee moet doen aan een congres voor wetenschappelijke uitvinders in Amerika. De hele familie gaat mee. Jonathan neemt zijn hond mee maar een hond mag niet mee in het vliegtuig en dus worden ze opgepakt en worden zij in de gevangenis gegooid. Trump zit ook in de gevangenis. Ik vond de verhaallijn over Amerika en Trump wel interessant maar begreep het niet helemaal. Dat er kritiek werd gegeven op Amerika zou misschien wel onbegrijpelijk kunnen zijn voor jonge kinderen, maar wel weer leuk voor oudere bezoekers. Een reden om met de hele familie te gaan. Familie van Nielie is nou echt een familievoorstelling omdat het ook echt gaat over een familie uit deze tijd.

De acteurs die in de voorstelling speelden waren: Gustav Borreman: Theo (vader), Marieke van Leeuwen: Saar (moeder), Billy de Walle: Jonathan (zoon), Pleun de Roode: Pam (zus), Lieneke Le Roux: oma Wil, Joost Dekker: De Filosoof.

Alle acteurs vond ik grappig. Ik heb geen specifieke voorkeur voor één acteur of actrice maar als ik er één moet kiezen dan kies ik voor oma Wil. Haar spel is ongelooflijk goed mijn complimenten voor die geweldige actrice. Mijn eigen oma heet ook Wil en dat vind ik er ook grappig aan.

Het decor vond ik heel creatief bedacht. Het zijn gekleurde blokken in allerlei soorten en maten. Het was mooi en opvallend toen midden in het spel stippelijnroutes op de blokken werden geprojecteerd als de personages naar een andere plaats gingen. Heel cool! Er werden ook speciale monumentsgebouwen geprojecteerd die bij het land horen zoals het Amerikaanse vrijheidsbeeld. Ook toen ze in het vliegtuig zaten zag je de route van het vliegtuig geprojecteerd. Mijn aandacht werd dus heel erg door het decor getrokken. Toch hadden ze iets meer met het decor kunnen doen om het leuker en begrijpelijker te maken voor kleinere kinderen, denk ik. Ik snap alleen niet waarom het blokken moesten zijn.

In de voorstelling wordt er wat af gezongen wat heel leuk was, daardoor was er een hele goede vrolijke sfeer. Er werd ook gerapt omdat Jonathan daar van houdt. Ik houd zelf heel erg van zang dus ik vond het extra leuk dat theatertekst ook weer gezongen herhaald werd. Als ik voor de muziek een cijfer zou geven dan was dat heel hoog.

De kostuums vond ik alledaags en niet bijzonder. De moeder had typische werkkleding aan: hoge hakken, blouse, knot in haar haar, een lange rok en een vestje. De vader van de kinderen had een pak aan en een witte laboratorium jas. Jonathan had een sweater aan een broek met gaten en een pet. Pam een rok met daaronder een gestreepte legging en kistjes (zijn schoenen). Oma Wil: een jasje en parel ketting.

Familie van Nielie zou ik nog een keer willen zien. Ik heb ervan genoten.

Leeftijd: 10 jaar     

Gezien in: Kunstmin Dordrecht