De Notenkraker

Op zaterdagavond 15 februari ging ik naar Amare in Den Haag. Ik was daar voor de eerste keer. De zaal was heel groot en ik denk dat ze veel geld hebben besteed aan het gebouw. Het was heel sjiek. Daar zag ik De Notenkraker.

Het verhaal gaat over Marie die eerst wordt buitengesloten op het bal omdat niemand met haar wil dansen. Daarna kwam Drosselmeier met een magische kast, waar uiteindelijk een prins uit komt… In de tussentijd gebeurt er nog veel meer. Het lijkt op een fantasievol sprookje.

Dit verhaal wordt vooral gedanst. Niemand spreekt een woord tegen elkaar, er wordt alleen geacteerd en er wordt muziek afgespeeld. De dans was ballet waar ze meestal elkaar gebruiken om iets uit te beelden, bijvoorbeeld met z’n tweetjes of een hele groep samen. De groepsdans vond ik heel mooi omdat ze achter en voor elkaar gingen dat symmetrisch was. De dans was ook het belangrijkste stuk van deze voorstelling omdat zonder de dans, zou het veel minder actief en waardevol zijn.

De muziek was van de beroemde Tsjaikovski en dat herkende ik soms een beetje. De muziek en het ballet pasten goed bij elkaar. Het leek alsof het een film was en dat de muziek achtergrondmuziek was.

Het decor leek heel duur en mechanisch. Er waren heel veel verschillende stukken die een voor een naar beneden zakten. Er was en hele mooie kroonluchter, een groot, oud dak en nog veel meer.

Zoals in de voorstelling ‘De’ zijn er ook verschillende stukken van het verhaal waar het doek naar beneden gaat als het stukje klaar is. Dat noem je een akte. Dat stond ook in het programmaboekje. Ik raad het aan om zo’n boekje mee te nemen om het verhaal beter te begrijpen. De meeste kinderen zoals ik snappen misschien het verhaal niet en hebben daarom iets nodig om te lezen. Ik heb over elke akte die ik gezien heb in het boekje gelezen in de pauze en het eind van het voorstelling.

(EN)

On Saturday night, 15^th of February, I went to Amare in The Hague. I was there for the first time. The venue was very big and I think they spent a lot of money on the building. It was very fancy. There I saw De Notenkraker.

The story is about Marie who first was left out at the ball because no one wants to dance with her. Then Drosselmeier came with a magic wardrobe, from which a prince eventually comes out… In the meantime, there are more things going on. It seems like a fantasy fairy tale.

This story is mostly about dancing. No one speaks a word to each other, there is only acting and music is played. The dance was ballet where they usually use each other to portray something, for example, in pairs or a whole group together. I really liked the group dance because they went behind and in front of each other that was symmetrical. The dance was also the most important piece of this performance because without the dance, it would be much less active and valuable.

The music was composed by the famous Tchaikovsky and I recognised that a bit at times. The music and the ballet fitted well together. It seemed like it was a film and the music was background music.

The scenery seemed very expensive and mechanical. There were lots of different pieces being lowered one by one. There was and very beautiful chandelier, a big, ancient fashioned roof and much more.

As in the show ‘De’, there are also several parts of the story where the curtain goes down when the piece is finished. You call that an act. That was also in the programme booklet. I recommend bringing such a booklet to understand the story better. Most children like me may not understand the story and therefore need something to read. I read about every act I already watched in the booklet at the break and the end of the performance.