Koning Gilgamesj

Koning Gilgamesj is een voorstelling waar museum, rap, games en theater bij elkaar komen. Voor de voorstelling word je ingedeeld in een groepje en krijg je een tablet waarmee je door een tentoonstelling loopt. Je moet de raadsels ontcijferen die op een kleitablet staan. Dat vind ik al grappig, een tablet en een kleitablet. Daarna ga je de zaal in met je groepje en moet je bij elkaar gaan zitten. Dit is nodig, omdat je tijdens de voorstelling allerlei vragen moet beantwoorden.

De voorstelling begint met Sama, een meisje van 11 jaar, dat haar moeder moet missen. Haar vader is de hele dag kleitabletten aan het ontcijferen en heeft weinig tijd voor haar. Door haar vader leert ze het verhaal van koning Gilgamesj kennen, die een bijzondere vriendschap heeft met Enkidu. Enkidu is grappig, hij zegt en rapt zijn teksten en ze rijmen allemaal. Hij heeft ook grappige verzinwoordjes en hij heeft een heel bijzonder pak aan. Sama ontdekt door de verhalen van koning Gilgamesj, dat vriendschap en liefde heel bijzonder zijn. Gilgamesj verliest zijn beste vriend Enkidu en is net zo verdrietig als Sama om het verlies van haar moeder. Na de voorstelling krijgt iedereen een steen en dan mag je daar iets inspreken voor iemand die je mist.

De hoofdrolspeelster, Sama, speelde heel goed en had een grappig Vlaams accent. Het woord dood spreekt ze uit als dôt. Het decor was simpel, maar er was goed over nagedacht. Door de decorstukken te draaien zag het er iedere keer anders uit. Ik vond de muziekstijl cool, maar de achtergrondmuziek was wel iets te sterk ten opzichte van de rap. Aan het einde van de voorstelling werd het een beetje onduidelijk waar het verhaal naartoe ging.

TIP: Ik vind deze voorstelling geschikt voor kinderen vanaf 10 jaar omdat er best veel moeilijke woorden in zitten en het verhaal heel snel gaat.

Theater de Krakeling, Amsterdam