Lampje

Het verhaal gaat over een meisje genaamd Emilia oftewel Lampje. Lampje woont bij haar vader in een vuurtoren, haar moeder is gestorven. Lampjes vader is slecht ter been dus moet Lampje elke avond het vuurtorenlicht aandoen, maar door de wind vallen alle lucifers in het water. Lampje rent snel naar het dorp om nieuwe te halen maar ze is te laat, er is al een boot gebotst tegen de rotsen. De volgende dag komen er 2 vrouwen: 1 van de kustwacht en 1 van jeugd zorg (denk ik). Lampjes vader zegt dat Lampje naar haar kamer moet maar ze gaat er toch bij staan en ze zegt allemaal dingen die haar vader zei dat ze niet mocht zeggen. Lampjes vader wordt boos en slaat haar. Lampje wordt meteen weggehaald bij haar vader en naar het huis van de generaal gebracht. Lampje wil daar absoluut niet heen, ze heeft allemaal verhalen gehoord van mensen in het dorp dat daar een bloeddorstig monster woont. Ze vindt het maar eng maar ze gaat toch op onderzoek uit. En wat is dat rare torentje toch en is het monster nou wel zou bloeddorstig als ze dacht?

Sommige acteurs/actrices moesten meerdere rollen spelen dat deden ze erg goed. Elke rol heeft een heel ander karakter dan een andere. Daarmee hebben ze goed gespeeld het leek alsof het echt gebeurd was. En Lampje deed het heel goed, ik moest soms hard om haar lachen en soms had ik een beetje medelijden met haar.

Ik weet niet precies hoe ik het kan uitleggen qua kostuums. Elk karakter had namelijk een ander kostuum, die wel supermooi bij de karakters pasten. Je wist direct wie ze speelden. De vader van Lampje had bijvoorbeeld echte kleren aan van een scheepsman en dienstmeid Martha had een typische zwarte jurk met een schort erover aan.

Het decor hadden ze heel mooi/goed/knap gedaan. In het begin zag je rotsen, een paar minuscule huisjes, het huis van de generaal en de vuurtoren. Ik dacht dat het zo ging blijven maar ze gingen het draaien. Er zaten wieltjes onder die ze vast konden maken dus ze konden alles gewoon draaien waardoor het hele decor veranderde: dan weer de keuken, dan bovenop de keuken de kamer van het monster, dan was het ineens het dorp met de buurvrouw en de kermis was ook supergaaf gedaan. En ik vond het heel knap hoe ze over de rotsen liepen en sprongen. Dat dat allemaal goed ging, heel knap.

De muziek/dans vond ik echt prachtig. Er was een band die verschillende instrumenten bespeelde, een man in die band (Djurre de Haan) zong ook bijna alle liedjes en hij zong echt super mooi. Ik vond echt dat hij een prachtige stem had en zijn stem paste goed bij het verhaal. Er was ook nog een dame die korte stukjes zong wat ook echt super mooi was. De dans werd voornamelijk gedaan door het monster, hij kon echt heel mooi dansen soms viel hij bijvoorbeeld op de grond wat dan bij de dans hoorde maar toch zag het er soms pijnlijk uit, ik vond het heel knap.

Het was echt een hele mooie voorstelling met actie, veel humor en verdriet. Ik raad het sowieso aan om met je familie hier naar toe te gaan het is leuk voor kinderen en volwassenen omdat iedereen het een beetje anders begrijpt. Het is alleen soms wel een beetje ingewikkeld maar voor de rest vond ik het een top voorstelling.

Leeftijd: 11 jaar

Gezien in: schouwburg Hengelo