The Neverending Story

“The Never Ending Story” is een voorstelling van de “Filiaal Theatermakers”. Een voorstelling gemaakt met het verhaal uit het bekende boek in gedachten.

Links en rechts van het podium staan instrumenten klaar en midden op het podium staat een schuin vlak als een soort blok. Later in de voorstelling wordt dit schuine vlak, soms in gedeelten, soms helemaal, voor heel veel verschillende dingen gebruikt.

Aan het begin van de voorstelling is er meteen een verandering van het licht, er staat een grote spot met licht van de linker kant van het podium naar het recht en vanaf rechts, komt er ineens een mini podium het licht inrijden en daarop begint de voorstelling.

Er zijn 6 acteurs maar, als ze zouden zeggen dat het er 15 waren, had ik het ook geloofd. Bijna iedereen speelt meerdere rollen en dat gaat soms zo snel achter elkaar dat het echt verbazingwekkend was. De enige acteur die maar 1 rol speelt is Basje Beatrijs Boek, een meisje wiens moeder is overleden en die samen met haar vader woont. Ze wordt gepest op school en heeft eigenlijk geen vrienden en geen leuke dingen in haar leven. Op een dag komt ze, terwijl ze wegrent van haar pesters, in de boekhandel van mevrouw Kora Konraad Koriander terecht en daar begint het echte verhaal.

The Never Ending Story is al een oud boek. Bijna iedereen kent er wel stukjes uit of heeft de film gezien. De voorstelling volgt het verhaal uit het boek en laat alle fantasiefiguren en fantasie landschappen uit het fantasieland Fantasia tot leven komen.

De muzikanten zijn erg goed. Vooral de twee violisten vond ik echt heel mooi spelen. De muziek is heel fantasievol, als ik terugdenk dan moest ik even zoeken in mijn hoofd waar er nu precies allemaal muziek zat maar de muziek was overal en die zit zo in de voorstelling dat het zo één geheel is dat je zou kunnen denken dat het er niet is. Eigenlijk dus juist heel knap.

Er is geen interactie met het publiek. Maar dat is eigenlijk helemaal niet erg want dat paste ook niet bij de voorstelling.

Het decor is functioneel en alles wordt op zoveel manieren gebruikt, met zoveel fantasie en zo goed bedacht dat ik elke keer weer verbaasd was. Het licht verandert de hele voorstelling door en er wordt ook heel erg gespeeld met het licht waardoor schaduwen komen en schaduwspellen gemaakt worden, wat heel mooi was om te zien. Zo ging een real life scène ineens over in een schaduwspel en dan weer in een real life scène en dat ging zo mooi in elkaar over, echt fantastisch.

De kostuums, daar wil ik wel even een speciaal stukje over maken want wauw, wat een geweldige kostuums! Mijn favorieten waren zeker de spin, de manier waarop deze gemaakt was en de acteurs deze met zijn allen tot leven brachten, vond ik echt fantastisch. De heks, hoe kan iemand lopen op zulke hakken en met zulke grote vleugels op de rug? Nog een topper was natuurlijk Fagoer, de Geluksdraak. Van drakenkop met vleugels die los bediend werden tot handpop tot schaduwspel, alles was mooi aan de draak. En als mini bonus, de twee oude mensjes waren naast heel mooi gemaakt ook nog heel grappig. Alle kostuums waren 1 voor 1 geweldig. Echt een dikke 10 voor het kostuum departement van Het Filiaal.

De voorstelling staat in de theatergids voor kinderen vanaf 8 jaar. Ik denk dat deze voorstelling ook prima voor jongere kinderen geschikt is. Er zit een wijze les in, veel fantasie, veel kleur, liefde, helden en eigenlijk alles wat je wilt zien. Het enige waarom ik de 8 jaar misschien wel begrijp is dat het wel een lange voorstelling is. Er is ook een pauze maar, als je die weglaat is de voorstelling 1,5 uur. Dus met pauze 2 uur. Dat is best lang. Ik ben zelf iemand die niet heel lang stil kan zitten normaal maar, ik werd zo in de voorstelling gezogen dat ik verbaast was dat het al pauze was en dat het uiteindelijk afgelopen was. Het voelde niet als 1,5 uur. Dus als je een jonger kind hebt dat prima stil kan zitten en bijvoorbeeld goed mee naar de bioscoop kan naar een film, dan zou ik zeker ook met een 6 of 7 jarige naar deze fantastische voorstelling gaan.

Wij waren met het hele gezin naar de voorstelling, mijn ouders die vroeger het boek moesten lezen voor Duits en de film hebben gezien, mijn broer en zus van 14 die de film ook hebben gezien en ikzelf van dus 9 en het was echt een leuk familie uitje, we hebben allemaal echt genoten.

Zoals jullie denk ik hierboven wel kunnen lezen, ben ik heel erg enthousiast over The Never Ending Story. Voor alle opa’s, oma’s, papa’s, mama’s, tantes, ooms, vrienden, vriendinnen en alle kinderen, ga deze voorstelling zien want je gaat er echt een geweldige middag beleven!

Theater: Schouwburg PHIL Haarlem