Yanasei

Op 1 april was ik bij de voorstelling Yanasei in Theater Zuidplein in Rotterdam. De voorstelling ging over een jongen (de hoofddanser) die overlijdt en dan op zoek gaat naar het hiernamaals.

De voorstelling begint met een verteller, die prachtig gekleed is in het rood. Zij vertelde en zong meerdere keren tijdens de voorstelling over Yanasei. Het was handig dat zij er was, en vertelde wat er gebeurde, anders zou het moeilijk zijn om het verhaal te snappen.  Haar zang was heel erg mooi (het toppunt van de voorstelling).  Daarnaast was er ook andere muziek met soms wat gebons en het ging wat langzaam, wat ik een beetje saai vond.

Het was een dansvoorstelling, met wel mooie dans en hele aparte, soms grappige kostuums, waarmee vreemde wezens werden uitgebeeld. De dansers (vier in totaal – naast de verteller) droegen verschillende kostuums en behalve de hoofdrolspeler wisselden alle dansers een paar keer van kostuum. Ik vond de kleurige kostuums leuk, fantasierijk en heel creatief. Het mooiste van de dans vond ik een slow-motion dans van de hoofdrolspeler, die door bleef dansen tussen naar beneden vallende snippers.

Het decor was best eenvoudig, het bestond uit soort tipi-tenten op de grond en vier lichtgevende hoepels die in de lucht hingen en die bewogen. Zo verlichtten ze soms net een ander stukje van het podium met een andere kleur.

De voorstelling is bedoeld voor kinderen van 6 jaar en ouder, maar ik zag wel dat veel kinderen in die leeftijdsgroep wat hangerig waren tijdens de voorstelling en hun aandacht niet goed bij de voorstelling konden houden.

Na afloop van de voorstelling werden er kinderen naar het podium geroepen die van te voren aan een workshop hadden meegedaan. Zij deden ook een soort dans en hadden aparte kunstwerken gemaakt. Het was onduidelijk of dit bij de voorstelling hoorde of niet..

Ik vond dat de voorstelling wel wat mooie dans en zang had, maar het voelde alsof het best wel lang duurde, en ik kon mijn aandacht er soms moeilijk bij houden.