Recensies
Hieronder vind je een aantal recensies door de Podiumkids Kinderjury over voorstellingen die meedingen naar de Podiumkids prijs.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Theater aan het Spui in Den Haag
Wanneer: 19 oktober 2019
Ik zag samen met de andere leden van de kinderjury de première van het toneelstuk De Gebroeders Leeuwenhart van Het Nationale Theater (www.hnt.nl).
Het toneelstuk begint met dat een van de twee hoofdrolspelers, Karel, in een blauwe pyjama op een heel groot bed, vertelt over zijn leven. Over dat hij ziek is en de hele tijd in bed moet liggen, en over zijn gezin. Zijn grote broer Jonathan is altijd lief en zorgt heel goed voor hem. Zo leren we ze kennen, en daarna wordt het een heel spannend verhaal. Er gebeuren zielige dingen, soms is het ook een beetje eng. Het is heel sprookjesachtig en de broers beleven samen allemaal avonturen.
Ik vind dat de acteurs goed spelen. Alle emoties zijn duidelijk en zie je aan hun gezichtsuitdrukking, bijvoorbeeld als ze verdrietig zijn leef je echt met ze mee. Wat ook bijzonder is, is dat er vijf acteurs zijn die alle rollen spelen, en er zijn best veel rollen! Ze wisselen van rol door bijvoorbeeld een kledingstuk te veranderen; Karels moeder maakt van haar trui een broek-pak en is dan opeens een opa. Je ziet dat gebeuren en toch lijkt het echt.
De acteurs maken heel veel van de geluiden in het toneelstuk zelf, zoals bijvoorbeeld het geknetter van vuur en het geroekoe van een duif. Dat vind ik bijzonder omdat het heel echt klinkt. Ook vind ik het leuk dat er veel live muziek wordt gemaakt. De muziek is mooi en bijpassend, en maakt het toneelstuk spannender, al vind ik de muziek soms wel iets te hard. Het decor is simpel, eigenlijk alleen een groot bed, wat ze uitvouwen tot bijvoorbeeld een paard of een grot. Met zo weinig vertellen ze dus het hele verhaal.
Ik ben heel blij dat ik het toneelstuk heb gezien omdat ik het een mooi verhaal vind, en het een bijzonder toneelstuk is. Soms vond ik het verhaal wat moeilijk te begrijpen, terwijl ik kort geleden het boek De Gebroeders Leeuwenhart van Astrid Lindgren heb gelezen en het verhaal dus al ken, en het dus niet echt makkelijk. Maar toch raad ik zeker aan om te gaan.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: 9 jaar
Gezien in: Den Haag, het Spuitheater
Wanneer: 19 oktober 2019
Aan het begin voor de voorstelling zag je een groot bed, dat vond ik best grappig. Toen de voorstelling begon was er een gitarist en die speelde heel mooi tokkelend gitaar. Dat gaf een fijn gevoel, heel rustgevend. Daarna begon de gitarist er ook prachtig bij te fluiten.
Toen begon het verhaal en werd er heel mooi verteld dat Kruimel, die eigenlijk anders heette, erg ziek was. De emoties werden mooi overgebracht, bijvoorbeeld bij het droevige dat hij doodging moest de moeder huilen en de vader troostte de moeder. Jonathan, de broer van Kruimel, troostte hem met positieve woorden. Later, toen er brand uitbrak, springt Jonathan met Kruimel op zijn rug uit het raam en dan sterft Jonathan. Dat was eigenlijk niet de bedoeling, want Kruimel zou eerder doodgaan. Ook hierbij werden de emoties heel mooi overgebracht. Daarna kwam heel mooie zang.
Er waren allerlei dingen die supergoed en mooi gespeeld waren. Op verschillende stukken was het ontroerend, of spannend, of geheimzinnig en soms gewoon leuk. Ik vond de muziek heel erg mooi.
Later in het verhaal is er een strijd en dat gebeurt in Nanjiala, dat is de wereld waar je heen gaat na de dood. Die strijd is tegen Angel en zijn handlanger. Jonathan gaat daar heen en die is één van de belangrijkste soldaten in de strijd en die wordt dus gezocht. Kruimel is daar ook gekomen en die heeft een zg opa en die verbergt de beide jongens. De soldaten doen huiszoekingen bij oudjes en weerlozen en Kruimel wordt niet verdacht maar Jonathan wel. Later beuken ze bij dat oudje de deur in en die staat op en roept dat hij en zijn kleinzoon willen slapen. Hij gaat heel erg tekeer en scheldt en tiert. Dat vond ik eigenlijk heel grappig, maar zo was het niet bedoeld. Koning Angel zaait dood en verdierf. Jonathan wil Kruimel wel beschermen maar moet heel vaak weg, dus is Kruimel vaak alleen. In het begin had hij een paard gekregen van Jonathan en dat was een raar paard vond ik. De eindstrijd is behoorlijk eng.
Het bed kon worden uitgeklapt en de kussens opgestapeld. Zo konden de spelers allerlei decors bouwen. Het bed kon van alles voorstellen, iedere scène kon erop gespeeld worden. Er werd contact gezocht met het publiek door te kijken, maar het publiek werd niet echt betrokken in het verhaal met vragen of opmerkingen ofzo. Het is geen waargebeurd verhaal, het is gebaseerd op het prachtige boek van Astrid Lindgren.
Er waren zo’n vijf spelers. De spelers hadden vaak een dubbelrol, hun kostuum was daarop aangepast, bv een rode lap om de koning geslagen met een afzetlint er omheen. Zo konden ze snel van rol veranderen en bleef de vaart in het verhaal. Ik heb me geen moment verveeld, het verhaal en het spel bleef de hele tijd boeiend.
Als ik terugdenk aan het stuk denk ik het eerst aan de koning die op een gruwelijke manier met zijn scepter een burger vermoordde. Het gevoel dat de voorstelling bij mij heeft achtergelaten is vooral hoop, omdat er echt stukken zijn in het verhaal die hoop op een goede afloop bieden. Daarnaast vond ik de vloekende en tierende opa erg grappig, omdat zoiets niet bij een opa hoort.
Ik zou anderen zeker aanraden om te gaan kijken want het is in het totaal een supermooie voorstelling, al vond ik het paard niet heel echt na gemaakt. Let niet te veel op de details maar geniet van het geheel. Het was een prachtige voorstelling.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Amber
Door: Amber Jonkers
Leeftijd: 8 jaar (bijna 9 jaar)
Gezien in: Den Haag
Wanneer: 19 oktober 2019
In het decor van een heel groot bed waarin twee dappere broers slapen en veel spannende avonturen beleven. Het gaat om sterke Jonathan die zorgt voor zijn jongere zieke broer Kruimel, die niet lang meer zal leven. Er wordt geprobeerd volwassenen en kinderen te leren leven met de dood.
Er zit veel vreugde in maar ook veel verdriet. Er werd in de voorstelling veel muziek gebruikt zoals rustige maar later werd het harder. Er was een drumstel dat ik iets te lawaaierig vond. Door de muziek werd ik wat verdrietig, maar dit paste goed bij het moment in het verhaal. Door het drummuziek werd ik wel in het verhaal meegenomen en werd ik blij. Ook al was het harde muziek, ik begreep het verhaal toen goed.
Het decor is een groot bed wat past bij het verhaal van zieke Kruimel. Ik vind het wat leeg en op het laatste rommelig en vol (het was niet echt overzichtelijk). De 6 acteurs speelden veel naar het publiek. Ze willen het voor ons duidelijk maken hoe het is als je dood gaat. Ze dromen samen over de fantasiewereld Nangijala, waar Kruimel na zijn dood naar toe gaat. Ik vond de meeste acteurs goed spelen, alleen 1 (stoere) ridder speelde irritant.
Het verhaal is na gemaakt van een boek. Ik heb het boek gelezen, maar het was niet helemaal hetzelfde. De fantasiewereld heette anders en ze hadden in plaats van een paard een kameel. Ik vond het theater wel leuker dan het boek. Ik vind het verhaal mooi, omdat Jonathan zijn broertje veel helpt en leert dat de dood niet zo erg is. Kostuums waren simpel. Pyama en kleren over elkaar heen. Maar het paste bij het verhaal.
Het kussengevecht vond ik indrukwekkend, omdat Kruimel dan even blij is en ik werd er ook blij van. Als ik terugdenk aan de voorstelling, springt mij het namaak paard van kussens te binnen. Dit vond ik erg leuk gemaakt, wilde ik thuis ook proberen! Als je van een verdrietig en spannend verhaal houdt, maar ook van humor, dan is deze voorstelling echt een aanrader.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Boet
Door: Boet Blijlevens
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Theater aan het Spui Den Haag & Schouwburg Hengelo
Wanneer: 19 oktober & 25 oktober
Het verhaal komt van het boek De gebroeders Leeuwenhart door Astrid Lindgren. Het gaat over twee broertjes waarvan er een doodziek is. Het oudere broertje vertelt hem over Nangijala, een soort hemel. Het stuk speelt zich verder helemaal af in die andere wereld, Nangijala, waar ze een vriendengroep hebben maar daar zit een verrader in. Samen moeten de twee broertjes de verrader vinden en Tengil de slechterik verslaan en Nangijala redden!
Bij binnenkomst was de acteur die ook de meeste muziek speelde al op zijn gitaar aan het spelen, dat was leuk binnenkomen. Af en toe sprookjesachtig, af en toe best luid. Het klopte met wat je op de vloer zag. Ze speelden niet op een podium maar op dezelfde hoogte als de eerste rij in het theater. Wanneer het spannend was werd de muziek ook anders. Ook gebruikten ze delen van het decor voor geluiden. Het decor was knap gemaakt. Met een groot bed konden alle plekken in het verhaal uitgebeeld worden. Alles draaide dan ook om dat ene mega-grote bed.
Meestal speelden ze zonder op het publiek te letten maar af en toe keken ze recht de zaal in, vooral bij de grappigere stukjes. Dat maakte het nog leuker. Met vijf acteurs hebben ze heel veel rollen uitgebeeldt. Door snelle veranderingen van het haar, de kleding, het licht en het bed wist je vrij snel al wie wat was in het verhaal. Gewone kleding werd heel speciaal door kleine dingen te veranderen. Tip: let op de snor van Jossie!
Het verhaal speelt zich bijna helemaal af in Nangijala waar ook verschillende plekken zijn. Het verhaal gaat snel maar alles volgt wel logisch op elkaar. Af en toe wel heel goed opletten want er komen veel verschillende en best moeilijke namen in voor.
Ik vond het een ontzettend leuke voorstelling. Twee keer heb ik het gezien en ik vond het beide keren heel leuk. Het verhaal vond ik spannend, grappig en soms emotioneel. Iets minder vond ik dat er af en toe heel harde geluiden waren daarom weet ik ook niet of het wel vanaf 8 jaar moet zijn. En soms kon ik het moeilijk volgen door alle moeilijke namen en ging het ook erg snel. Natuurlijk moet iedereen naar deze voorstelling gaan. Een spannend verhaal waar je heel erg meeleeft met de twee broertjes die allerlei avonturen beleven.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Yara
Door: Yara Verhoeff
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Den Haag, Theater aan het Spui
Wanneer: 19 oktober 2019
Toen ik de zaal binnen liep viel mij het decor meteen op. Ik zag een mega groot bed, heel leuk ze daar de voorstelling mee deden. Nog een ding wat mij meteen op viel was die meneer in de hoek stond met een piano in zijn hand. Hij speelde de hele voorstelling en af en toe speelde hij vertolkte hij een personage. Soms was hij ook de verhalen verteller.
De titel past perfect bij het verhaal. Het gaat over twee broers die samen op pad gaan en avonturen beleven. De muziek paste ook heel goed, soms dreigend soms wat zachter en liever. Ook leuk dat het publiek werd mee genomen in het verhaal en als het moeilijk te volgen was werd het uitgelegd door de verteller. Tenslotte vind ik het echt fantastisch dat in totaal drie acteurs en actrices wel twaalf mensen tegelijk speelden en zich onder of achter het bed omkleedde zonder dat je als publiek het zag. Alleen de leeftijd kwalificatie van 8 plus is niet echt passend want sommige stukjes waren best eng en soms ook echt niet te begrijpen voor jonge kinderen.
Ik ben blij dat ik naar de voorstelling ben geweest en raad het alle kinderen aan om te gaan.
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: (bijna) 10
Gezien in: Hengelo
Wanneer: 30 nov 2019
Bij binnenkomst in de zaal zagen we een boerderij met een klein hokje ernaast en daarvoor een plateautje met een gitarist en een accordeonist. Onder de boerderij lag iemand… De grond lag bezaaid met blokken, alsof er allemaal stenen lagen. Er hing rook in de zaal, wat een gevoel gaf alsof er iets ergs was gebeurd.
Er was, vooral in het begin van de voorstelling (maar ook wel later) hele mooie muziek. Er was heel mooie zang, wat me opviel was dat het ook meerstemmig was.
Sommige stukjes van de dansjes en de teksten waren behoorlijk grappig.
Het stuk begon best heftig, de boer die op de boerderij woonde werd namelijk doodgeschoten.
De spelers hadden verschillende mutsen, waarmee ze van rol veranderden. Zo was er een muts met lang haar en linten, dat was de pony. Een andere muts met een soort hanenkam maakte de kip.
In het verhaal was een mevrouw en een man, zij speelden broer en zus varken. Zij hadden allebei bepaalde ideeën over hoe het leven op de boerderij moest zijn en zij zongen die in een lied en dat lied zongen ze solo en dat vond ik heel mooi.
Ik vond het heel grappig toen Hagel en Admiraal (dat zijn dus de beide varkens) in het begin van het stuk regels ophingen aan het huis (nadat ze de mensen hadden weggejaagd) en dat later in het verhaal Admiraal sommige regels weghaalde en die er nog wel hingen overtrad.
Het paard in het verhaal zat heel goed in zijn rol, want bij treurige momenten kon hij kijken als een beteuterd kleutertje en bij blije momenten was het echt zo iemand die in de rondte sprong. Als een echte spring-in-het-veld.
Het publiek werd goed bij de voorstelling betrokken, we mochten zelfs meestemmen. Voor mij was er een onbegrijpelijk stukje toen de admiraal zei ‘Ik ben de beste, stem op mij’ en iedereen door elkaar zong en praatte.
Aan het begin kreeg de Admiraal puppy’s en die waren in de loop van het verhaal groot geworden. Als de Admiraal op zijn fluiten blies werd het licht door de technicus gedimd en hoorde je eng geblaf. Dat was best spannend.
Ik begreep niet goed wat er werd bedoeld met ‘Big brother is watching you’.
Het moment dat de kip door de honden (die je dus eigenlijk niet zag) gedood. Daarna volgde er een hele stille stilte in de zaal. De Admiraal neemt dus eigenlijk in het spel dus ineens de leiding. Hij laat de dieren denken dat hij heeeel goed is en mooi en prachtig. Maar dan zie je hem op de achtergrond van allerlei dingen doen die niet bij dieren horen en de regels overtreden. Er werd n.a.v die droom (het plan van de Admiraal) een machine gebouwd en die heeft Knokker (het paard dat door de Admiraal Knakker wordt genoemd) helemaal in elkaar gezet. Toen hij de laatste paal zette en de machine helemaal af was, ging hij dood. Dat was een heel triest stukje
Een schaap is ondertussen stiekem binnen gekomen (zij is eigenlijk het zusje van de Admiraal en ze heeft in de gaten dat hij niet deugt) en samen met de andere dieren jaagt ze de Admiraal weg. Maar voordat dat gebeurt, heeft hij een machine gebouwd met allemaal vakjes erin met producten van de mens zoals knakworst, woldraad en melk. Toen een van de dieren zich wist te bevrijden hebben ze de Admiraal het huis uit geschopt.
Kortom; het was een prachtige voorstelling met voor ieder een dier en dat maakt het nóg leuker!
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Boet
Door: Boet Blijlevens
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: schouwburg Hengelo
Wanneer: 30 november 2019
Het verhaal gaat over 6 dieren die op een boerderij leven waar ze zich eigenlijk niet thuis voelen. Op een dag wordt hun leider King doodgeschoten door de boer. De dieren zijn woest en jagen de boer weg, nu zijn ze alleen alleen op hun eigen dierenboerderij!
De dieren zijn: 2 kippen, 2 paarden en 2 varkens. Samen proberen ze zichzelf staande te houden in deze moeilijke maar mooie tijd, daarom bedenken ze dieren-regels die er voor zorgen dat alles goed verloopt. Ook hebben ze bepaald dat alle dieren gelijk zijn en dat er dus ook geen baas is. Samen werken ze aan een fantastisch plan van Hagel het varken. Het is een machine die voor alles zorgt! Maar het gaat slecht ze hebben eten en drinken nodig en vrijwel niemand houdt zich aan de dieren-regels. Dus is het eigenlijk wel zo geweldig of probeert er toch iemand de (gemene) baas te spelen?!
De acteurs spelen ontzettend goed!! Ze hebben het echt geweldig gedaan met alles! Vooral vond ik het goed hoe ze de emoties speelden want als het grappig was lachte echt iedereen en als er iets zielig was was iedereen stil. Ook op een gegeven moment deed een karakter ontzettend gemeen en keek ik gewoon boos naar hem want ik vond hem erg gemeen. Ze hadden ook contact met het publiek, het voelde echt alsof ik erin meespeelde. Ik heb erg gelachen en erg veel genoten!!
De kostuums waren erg simpel wat ik persoonlijk erg mooi bij het verhaal vond passen. Iedereen droeg een overal met laarzen (trouwens als je goed keek zag je dat er pootafdrukken onder de laarzen zaten). Ook hadden ze niks op hun gezicht alleen een pruik waardoor je kon zien wat voor dier het was. Soms deden ze ook hun pruik af en deden daarna een andere op dan werd het ineens een ander dier.
De muziek en dans waren beide erg vrolijk en erg gevarieerd. De pony ging heel grappig met een lint dansen daar moest ik erg van lachen.
Het decor was erg mooi je zag een kleine boerderij met allemaal schuimblokken op de grond die ze later wegveegden. Tijdens de voorstelling werden er steeds meer stukken van een machine opgebouwd die later erg belangrijk in het verhaal was. Ook was het lekker rommelig.
Ik vond het echt geweldig. Het is leuk voor volwassenen en kinderen want er zit een sterke boodschap in dit is zeker een aanrader van mij!! Alleen jammer dat het is afgelopen…
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Amber
Door: Amber Jonkers
Leeftijd: 9 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 29 november 2019
Het verhaal speelt zich af op een boerderij, waar de dieren niet blij waren met mensen aan de macht. Zij wilden dit graag veranderen en hebben de boer verjaagd. Er werden afspraken gemaakt over hoe de dieren samen de boerderij konden runnen. Er waren 6 dieren, die mochten elkaar niet doodschieten. De dieren mochten geen kleren aan en zo nog veel meer. Ze waren tegen de mensen. De dieren op de boerderij mochten niet bij de mensen komen. Alles wat menselijk was mocht niet meer. Al snel komt er onvrede tussen de dieren en is er een zwijn die de baas gaat spelen. Hij heeft 2 wilde honden die alleen naar hem luisteren en hij gebruikt deze om te laten zien dat hij de baas is. Alle dieren zijn gelijk, maar sommige dieren zijn “gelijker”. Stiekem deed het zwijn allemaal mensen dingen, zoals tv kijken en in de stoel zitten terwijl de rest van de dieren maar hard moesten werken. Er zijn ook veel dode dieren. Het is er druk en veel muziek. Op het einde wordt de zwijn verjaagd en beginnen de dieren weer van voren af aan.
Er waren 2 acteurs die ik ken van de Luizenmoeder. Zij maar ook de andere acteurs speelden erg goed. Ze speelden bijna allemaal een dubbelrol. Ook vond ik het bijzonder hoe ze die verschillende (mensen) stemmen deden en niet in de war raakten van welk dier ze nu weer waren. Het stuk werd leuk gespeeld en het is erg grappig.
De kostuums waren erg verschillend, zoals een kippen, varkens, koeien, wolven, paarden en schapen kostuums. Ik vond ze allemaal erg mooi gemaakt. Simpel maar wel duidelijk. Je wist gelijk om welk dier het ging.
Zoals ik al zei was er veel muziek en veel dans, dat vond ik erg mooi en indrukwekkend.
Het decor was goed in elkaar gezet en paste goed bij de voorstelling. Het was een stal met de boerderij op de achtergrond. Deze werd steeds meer gebruikt naar mate de voorstelling vorderde.
Ik vond de voorstelling zo leuk, dat ik er nog duizend keer naar toe wil. Helaas is de voorstelling afgelopen, dus kan dat niet meer, maar ik vond hem super!
Reis om de wereld in 80 dagen van Beumer & Drost - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Podium Hoge Woerd, Utrecht
Wanneer: 13 december 2019
Reis om de wereld gaat over twee mannen die naar de maan zijn gestuurd. De mannen mochten geen herinneringen meer hebben aan de aarde dus er was een hele grote muur die de maan afschermde. Er kwam elke keer een scheur in de muur als de aarde om de maan draaide. De twee mannen moesten elke keer als er een scheur kwam deze repareren, maar ze waren stiekem bezig om de muur juist kapot te maken. Elke keer als er een scheur kwam, gingen ze die beitelen en verven, omdat er ook controleurs zijn die elke keer als er een scheur is controleren of ze de scheur goed hadden gerepareerd.
Ik vond het decor heel erg mooi, omdat er een soort muur was waar een projector op scheen waardoor het super spannend werd. In die muur zaten allemaal vakjes waar dingen in waren verstopt. In een vakje zat een boek die ze hadden meegenomen van de aarde dat ze niet al hun herinneringen zouden vergeten. En er was ook een kar waar ze koffie in konden maken. Die kar was ook geprojecteerd. Ik vond het ook bijzonder dat het leek alsof de scheur echt in de muur kwam, terwijl ook dat geprojecteerd was.
De acteurs waren erg goed in hun rollen, omdat ze zich goed konden inleven in de rollen. En ze speelden ook twee rollen. Ze waren en de mannen die waren opgesloten en ze waren ook de controleurs, dus ze moesten zich altijd snel omkleden. Ik vond het heel knap. De twee mannen hadden witten kostuums aan. De controleurs hadden een leging en een lange jas aan en hakken. Ik vond de pakken goed bij de voorstelling passen.
Er waren heel veel geluidseffecten zoals een sirene als er een scheur kwam en nog heel veel andere dingen. Er was soms ook spannende muziek als de controleurs kwamen. Ik vond dat de geluidseffecten erg goed waren, omdat het goed bij de voorstelling paste. Ik vond het wel cool dat het begon met sirenes en met rook die rood was verlicht. Er werd veel licht gebruikt en dat was erg mooi.
Ze waren dus aan het werken aan het grote plan. Uiteindelijk kwamen de controleurs er achter dat ze een boek hadden. Dat mocht ook niet, want dat bracht herinneringen aan de aarde. Toen moesten ze naar een andere plek op de maan. Ze moesten om 9 uur weg, maar ze wisten dat de muur zou breken om 9 uur dus net toen de controleurs kwamen gingen ze weg. Op het scherm gingen ze terug naar de aarde, maar dat was weer geprojecteerd. Op het toneel waren de controleurs aan het kijken hoe ze weggingen.
Ik vond het ook cool dat er veel met schaduw werd gewerkt. Kort samengevat ik vond het wel leuk. Maar soms een beetje vaag. Pas op het einde werd echt duidelijk waar ze waren en waar ze mee bezig waren, en wat het doel was.
De Toverfluit van Toneelmakerij en Silbersee - door Amber
Door: Amber Jonkers
Leeftijd: 9 jaar
Gezien in: Arnhem Musis theater
Wanneer: 22 december 2019
Het verhaal ging over Pamina, een gewoon meisje van planeet aarde. Toen ze in bed lag hoorde ze haar ouders ruziën. Toen ze in slaap viel droomde ze en ontmoette ze Tamino (een astronaut) uit de toekomst. In haar dromen komt ze ook de zon en de nacht tegen. Dit blijken haar ouders te zijn maar Pamina ontkent dit. Er was een strijd tussen de zon en nacht. Moon is er ook, hij is de oppas van Pamina, maar niet zo’n lieve, want hij heeft Pamina aan een ketting vastgezet. Dit verhaal werd met veel verschillende muziekstijlen verteld, van Mozart tot hiphop tot rap. Ik vond het verhaal mooi omdat ik het spannend (en een beetje eng) vond. Het was spannend omdat er een strijd tussen de zon en de nacht met Pamina in het middelpunt was.
Het decor was erg mooi, ik vond het indrukwekkend. Het decor was zo gemaakt dat je een draaideur hebt, aan de ene kant is de slaapkamer van Pamina met een geel bed en aan de andere kant de stoel van de zon of de nacht. Het waren twee grote lichtgevende driehoeken, die van kleur veranderden. Aan beide kanten stonden acteurs muziekinstrumenten te bespelen. Alle 9 acteurs deden eigenlijk allemaal veel dingen, zoals acteren, zingen en muziek maken. Er was een hoge verdieping waar ze op speelden maar ook een lage verdieping, op die lage verdieping stond ook een ondertiteling in het Engels en aan de ene kant stond het in het Nederlands. Dat was wel handig, want soms werd er wat onverstaanbaar gesproken, zodat het de ruimte leek.
Pamina heeft een jumpsuit aan die ik zelf ook wel zou willen hebben, want hij is super mooi met allemaal kleuren. Moon had hoge sokken aan (die zijn blauw) hij heeft ook een kort broekje aan met een heel erg lang t-shirt, dit t-shirt zat zelfs helemaal door zijn broekje. De grote zon had hele hoge schoenen aan waardoor hij ook echt de grote zon leek. Hij had ook een gouden pak aan en zo leek hij best wel op de echte zon. De nacht die had een zwarte jurk aan, het was zo’n jurk die heel groot is en bij de nacht hoorde. Tamino de astronaut die had een wit pak aan en daar zaten lichtjes in, zijn vriend die hielp hem heel goed en hij had een gek superheldenpak aan.
Ze zongen verschillende soorten muziekstijlen: er was opera gezang, beat boxing, rap, noem het maar op. Dat was erg gaaf. De opera kwam wel hard door, dat was heel indringend, ik moest er wat aan wennen.
Ik raad het je wel aan om er naar toe te gaan als je van een stoere, enge, grappige voorstelling houdt, maar ik hoef er persoonlijk niet nog een keer naar toe. Dit is niet helemaal mijn fantasie hoe ik het ook had verwacht.
Reis om de wereld in 80 dagen van Beumer & Drost - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: De Krakeling, Amsterdam
Wanneer: 21 december 2019
Bij binnenkomst staat er een grote blauwe muur en je weet nog helemaal niet wat er gaat gebeuren. Daarna begint het en wordt het meteen spannend. Er komt rook achter de muur vandaan en er zit een scheur in de muur. Daarna is het verhaal heel spannend en avontuurlijk, en ook zeker grappig. Het is gebaseerd op het beroemde boek Reis om de Wereld in 80 Dagen van Jules Verne, maar eigenlijk komt dat er bijna niet in voor en maken ze er een heel ander verhaal van.
Aan het begin vond ik het best lastig te begrijpen omdat je niet zag waar ze precies waren en wat ze deden, en waarom. Maar al snel werd het mij duidelijker, alhoewel sommige dingen pas helemaal aan het einde duidelijk werden. Maar dat was niet erg want het ging niet alleen om het verhaal, maar ook over vriendschap, moed, en avontuur.
Het hele toneelstuk wordt zo’n beetje gespeeld door twee acteurs. Ze spelen vooral heel grappig; ze maken veel grapjes en doen leuke stemmetjes. Ze hebben ook grappige kostuums. Omdat er heel veel special effects zijn is er weinig decor; het enige wat er staat zijn een muur en een gereedschapskist. Daarmee vertellen ze het hele verhaal, heel knap.
Wat ik heel leuk vond was dat je aan het einde vragen aan de acteurs mocht stellen over het toneelstuk, niet alleen over het verhaal maar ook bijvoorbeeld over het decor. Ik raad het zeker aan om er naar toe te gaan!
De Toverfluit van Toneelmakerij en Silbersee - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Internationaal Theater Amsterdam
Wanneer: 2 januari 2020
Het verhaal gaat over een meisje die door Zon wordt ontvoerd en een astronaut die haar met behulp van de toverfluit gaat zoeken en redden.
Het decor was eenvoudig maar daardoor juist heel duidelijk en overzichtelijk. Er werd goed gebruik gemaakt van licht. De kostuums waren mooi en gaven duidelijk de verschillende rollen aan. Grappig was de pyjama van Pamina, omdat hier sterren op stonden. De acteurs zaten goed in hun rol, er werd goed naar het publiek toegespeeld.
Muziek werd goed gebruikt om de sfeer te ondersteunen en werd gemaakt door de spelers zelf. Er waren geen aparte muzikanten. Opvallend hierbij waren rap, a capella en beatboxen, in combinatie met klassieke zang. Ook kwam er hiphop in voor. Om Zon kracht bij te zetten viel er tijdens zijn zang een koor in, die verdeeld was onder het publiek. Er kwam applaus uit de zaal na de rap van Papageno en de zang van Zon met het koor.
Op mij heeft de meeste indruk gemaakt dat Moon toch werd meegevraagd naar de nieuwe wereld, terwijl hij in het stuk eigenlijk alleen maar boos deed. De voorstelling werd aan één stuk gespeeld, maar ik heb me geen moment verveeld. Er zaten veel spannende stukjes in waarbij ik op het puntje van mijn stoel zat. De tijd ging heel snel. Ik vond het een prachtige voorstelling en raad deze iedereen aan.
Ruimtevlucht van Het Houten Huis en Holland Opera - door Boet
Door: Boet
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: het Zwolse theater
Wanneer: 11 januari 2020
Het verhaal gaat over een groep mensen, dieren en dingen die weg van de aarde willen omdat het niet goed gaat met de aarde. De mensen en dieren die toch mee mogen voelen zich schuldig. Iedereen heeft zijn eigen problemen op het schip. Maar was het wel zo’n goed idee of krijgt iedereen toch heimwee?
Als iedereen aan boord is krijgt iedereen een hut dat is nu hun verblijf. Uiteindelijk begint de ruimtevlucht, het is spannend maar iedereen zet door. Tijdens de reis zie je dat iedereen er moeite mee heeft, ze missen vrienden en familie en voelen zich schuldig. Op een gegeven moment komt er een zwarte blubber op het podium en schuift naar iemand toe. Iedereen krijgt z’n eigen blubber wat op dat moment zijn/haar emoties zijn. Ze proberen er alles aan te doen om zich thuis te voelen maar dat is moeilijk. Gaat het ze lukken of niet?
De kostuums waren ontzettend gevarieerd want er waren heel veel verschillende karakters. De werknemers van het schip hadden witte kleding aan net zoals op een echt schip. De mensen op het schip zagen er heel anders uit, wat ik zelf erg leuk bedacht vond.
De acteurs spelen verschillende rollen die ze goed spelen. Je hebt bijvoorbeeld de werknemers aan boord die robots zijn dat spelen ze erg goed ook een aap die een beetje krom loopt maar ook een walrus die de hele tijd op zijn buik lag. Ze maakten het verhaal realistisch en het voelde echt omdat het ook dingen waren waar we in het echte leven mee worstelen.
Er was heel veel muziek en dans. Bij binnenkomst zie je al een man achter een bureau waar allerlei muziekinstrumenten op zitten. Er zijn ook 2 operazangers die heel veel opera zingen, soms iets te veel. Qua dans vond ik het erg mooi er was een meisje dat veel danste en dat kan ze HEEL goed!
Toen je binnenkwam zag je een man achter een bureau die vreemde geluidjes maakte. Als je recht vooruit kijkt zie je een gat waar later in het stuk veel dingen mee gaat gebeuren, ook heb je een soort mobiel om mee te bellen naar de mensen op aarde. Het decor blijft zo.
Ik vond het een ontzettend gaaf/leuk stuk met spanning, humor en emotie. Ik heb ervan genoten en raad het zeker om met familie er naartoe te gaan. Het duurde ongeveer een uur dus het was goed vol te houden. Op het eind mocht je op het podium om te kijken en vragen stellen aan de acteurs. Je mocht ook met ze op de foto dat vond ik erg leuk. Ze waren heel aardig en geduldig. Na een tijdje kregen we een rondleiding backstage dat mag niet vaak dus dat was erg cool. Ook heb ik nog walrus geld meegekregen dat ze gebruiken in het stuk dus als je ernaartoe gaat vraag dan zeker om een briefje walrusgeld!
Back to Oz van Het Filiaal theatermakers - door Ebby
Door: Ebby
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 3 januari 2020
De voorstelling Back to Oz begint met een storm. Weervrouw Doortje komt in de tv studio met een storm in een andere wereld. Deze wereld heet Oz. Als Doortje de Weervrouw de grote gele stenen weg volgt, ontmoet ze Stroblik en Leeuw. Samen krijgen ze te maken met Boze Heks. Het verhaal is gebaseerd op het beroemde boek de Wizard of Oz, het is een heel spannend, leuk en grappig verhaal.
In het begin was het een beetje moeilijk te begrijpen en daardoor niet echt geschikt voor kinderen onder de tien jaar. Dit duurde gelukkig niet heel erg lang en daarna werd het begrijpelijker.
Naast de super goeie acteurs word er live muziek gemaakt en live video opnames. Deze video opnames werden van kleine poppetjes en zo gemaakt en geprojecteerd op een groot scherm. Dit maakte dat het decor steeds anders leek.
Het was een coole voorstelling, die knap in elkaar zat. Ik heb vooral hard (misschien wel een beetje te hard) gelachen om de heks en de zang van Naomi was prachtig!
Ruimtevlucht van Het Houten Huis en Holland Opera - door Ebby
Door: Ebby
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Schouwburg Odeon Zwolle
Wanneer: 11 januari 2020
De voorstelling Ruimtevlucht gaat over mensen die in de ruimte op zoek gaan naar een beter leven voor de mensen op aarde. Niet iedereen mag mee in het ruimteschip, er is een strenge selectie. Voor het helderziende meisje en de geleerde giraf, het echtpaar en andere mensen is er plaats. Het is een coole voorstelling vol met live muziek, zang en dans.
Decor: het lijkt alsof je in een ruimteschip kijkt. Er was een bedieningspaneel, een groot raam waardoor je de ruimte kon zien. Ook waren er een soort van robot bewakers in witte pakken. De acteurs speelden zo goed dat je dacht dat het allemaal echt gebeurde. Ook cool vond ik dat je na de voorstelling op het podium mocht en dat je foto’s mocht maken met de acteurs. We mochten ook backstage kijken, we konden ook nog vragen stellen aan de acteurs. Dat vond ik echt super gaaf!
Een voorstelling voor jonge en oude mensen (al moest mijn moeder in het begin een beetje haar best doen om het te begrijpen, kwestie van inlezen en goed opletten, denk ik…).
Ruimtevlucht van Het Houten Huis en Holland Opera - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Amersfoort, Veersmederij
Wanneer: 28 december 2019
Ruimtevlucht gaat over een groepje verschillende karakters die naar een andere planeet worden gestuurd. Dat komt omdat er op de aarde veel giftige stoffen zijn. Het groepje moet de mensheid voortzetten. Ze gaan met een ruimteschip naar een andere planeet. In het ruimteschip gebeuren bijzondere dingen zoals een vergadering, een meisje dat voorspelt of ze op de goede weg zijn en een wetenschappelijke giraffe die alles weet over de ruimte. Ze kunnen ook bellen naar thuis en daardoor zagen ze hoe slecht het ging met hun familie en de aarde.
Op een gegeven moment komen er duistere monsters die de mensen op het schip bang en verdrietig willen maken. Uiteindelijk crashte het schip bijna, maar het ging toch goed. De duistere monsters waren eigenlijk goede monsters die ze naar de planeet wezen en zeiden het komt goed.
Ik vond het decor heel erg mooi en bijzonder. Het waren rondes die steeds kleiner werden en aan het eind een raam. Door dat raam kan je de ruimte zien. Die rondes waren gangen waar de mensen doorheen gingen richting hun kamer. In het midden zat de piloot, in een soort houten cirkel, waarmee hij het schip bestuurde en de muziek maakte.
De kostuums van de mensen waren erg mooi. De kostuums van de piloten waren echte kostuums van piloten. De andere mensen hadden hun eigen kostuum van het karakter. Bijvoorbeeld de koningin had een heel mooie jurk en de gorilla had een pak aan van een gorilla.
De muziek was heel erg mooi. Er was veel opera. De piloot was ook de man die alle muziek maakte. Het was echt heel erg mooi en ik vond de opera goed bij de voorstelling passen. De geluidseffecten waren super mooi want die waren ook live gemaakt. De piloot riep om met een heel erg gekke taal die niemand kon verstaan.
De acteurs speelden hun rollen erg goed. Het was mooi om te zien hoe ze de emoties speelden, want die speelden ze erg goed. Sommigen konden heel goed dansen en sommigen heel goed zingen.
Ik heb bijna de hele voorstelling kippenvel gehad, omdat het zo bijzonder was.
En de winnaar is… van BonteHond - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10
Gezien in: De Krakeling, Amsterdam
Wanneer: 2 november 2019
Als je de zaal binnen loopt word je meteen meegesleurd naar de rode of naar de blauwe kant van de zaal. De rode helft is van de moeder, en de blauwe helft van de vader. Als je eenmaal zit hoor je meteen bij die kleur; dus als je aan de rode kant zit hoor je bij de moeder. En nog voor het toneelstuk begonnen is gaan ze aan je trekken; als je bij rood zit gaat de vader proberen om je aan de blauwe kant te krijgen en omgekeerd. Eigenlijk is het toneelstuk dan al begonnen. Want het toneelstuk gaat over een vechtscheiding. Een vader en een moeder, die eerst gelukkig waren samen, maar nu alleen maar ruzie kunnen maken met elkaar. En over hun kind, die vindt dat ze niet mogen scheiden, omdat ze er verdrietig van wordt en niet wil kiezen tussen haar vader en haar moeder.
Het verhaal is verdrietig. Uiteindelijk merk je dat je met het kind meeleeft, maar ook met de vader én de moeder, omdat het voor iedereen éven naar is, de scheiding. Maar het verhaal is ook grappig, je moet vaak lachen.
Het is een klein decor; eigenlijk alleen maar een vierkant op de grond, gemaakt met tape, en daarin in twee hoeken een krukje en bokshandschoenen. Net een boksring. Je zit als publiek heel dichtbij de acteurs, en daardoor zie je heel goed de emoties op hun gezicht. Dat is ook belangrijk. Want eigenlijk is er niet echt een verhaal maar is het toneelstuk een bokswedstrijd. Het gaat over hoe het tussen de vader, de moeder en het kind gaat en wat ze voelen, zoals boosheid, verdriet, verliefdheid, jaloezie en nog veel meer. Net als in een bokswedstrijd wordt er ook gevochten, maar er wordt ook gedanst en gesprongen.
Ik vond En de winnaar is… heel erg leuk omdat je helemaal in het verhaal werd getrokken. Dat je heel erg meeleeft met de acteurs vond ik heel mooi.
En de winnaar is... van BonteHond - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Theater aan de Slinger, Houten
Wanneer: 25 oktober 2019
Deze voorstelling gaat over een vechtscheiding en dat is meteen te merken bij binnenkomst.
Als je binnen komt zie je aan de ene kant een blauwe tribune en aan de andere kan een rode tribune. Je moet dan aan een kant gaan zitten en als je zit dan word je door de moeder/vader naar hun kant toe getrokken. Je ziet een soort boksring gemaakt van wit tape.
Dan begint de voorstelling en gaat er een microfoon naar beneden en dan gaat de dochter de vader en moeder aankondigen en wie de strijd wint krijgt het kind. Als de vader en moeder gaan zeggen dat ze echt gaan scheiden, gaat de dochter allemaal dingen opnoemen waarom er juist geen kans is dat ze gaan scheiden. En uiteindelijk wordt de dochter heel verdrietig en zegt ze dat ze eigenlijk haar hart door de midden wil delen, omdat de ene helft van haar bij de vader en de andere helft bij de moeder wil zijn.
Ik vond het decor heel mooi en ik vond het goed passen bij de voorstelling, omdat de boksring bij een voorstelling over een vechtscheiding heel goed past. Ik vond het ook heel leuk dat je zo dicht bij het toneel zit, omdat dat bijna nooit zo is. De muziek past ook heel goed bij de voorstelling. Als het soms heel spannend is in de voorstelling, is de muziek ook heel spannend of als het heel leuk is wordt de muziek ook heel leuk. Bijvoorbeeld als ze echt gaan boksen wordt de muziek heel spannend. Als ze met de dochter gaan praten wordt de muziek heel mooi. De kostuums passen ook goed bij de voorstelling. De moeder had een rood pak aan en de vader een blauw pak. Die pakken kwamen ook overeen met de rood en blauwe banken.
Eva Zwart de moeder speelden haar rol heel goed, want ze kon zich echt heel goed inleven in de rol van de moeder. Dionisio Matias de vader kon de rol ook heel goed spelen, omdat hij de emoties heel goed kon spelen. Sabrina Nabermacnack het kind kon de rol echt geweldig spelen het leek echt alsof ze een echt kind was, ze kon overbrengen dat ze echt een kind was die in die situatie zat.
Ik zelf vond het ook heel leuk dat het publiek er vaak bij betrokken werd. De humor was ook heel grappig, omdat ze soms echt leuke grapjes maakten. Soms danste ze ook en als ze danste was het heel mooi en goed. Toen ik naar huis ging was ik erg onder de indruk van deze erg mooie voorstelling. Ik vind het zelf heel bijzonder dat je over zo’n zwaar zo’n mooie voorstelling maakt.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Ebby
Door: Ebby Winter
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Den Haag en Hengelo
Wanneer: 19 oktober 2019 en 25 oktober 2019
De voorstelling De Gebroeders Leeuwenhart heeft een simpel maar cool decor namelijk: een mega bed. Ze maken/doen met dat bed heel veel. De kostuums, de acteurs hebben veel kledingwissels op het podium. En ze hebben allemaal veel rollen. Het wordt gespeeld door maar vijf mensen. Het verhaal gaat over de twee broers Jonathan & Karel die veel avonturen beleven. Karel is ziek en zal niet lang meer leven. De broers dromen samen over de fantasiewereld Nangijala. Ze vechten samen tegen de tiran Tengil en zijn draak. De muziek is mooi en soms om op mee te dansen vrolijk en spannend op sommige stukjes.
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10
Gezien in: de Meervaart in Amsterdam
Wanneer: 31 oktober 2019
Het verhaal speelt zich af op een boerderij met een klein huisje. Daar woont een boer, die helemaal aan het begin van het toneelstuk weg wordt gejaagd door de boerderijdieren. De dieren zijn daarna eigen baas. Ze jagen de boer weg omdat ze zeggen dat ze klaar zijn met werken voor de mensen; ze willen voor zichzelf werken! Ze weten zeker dat dat gaat lukken omdat ze zichzelf beter kennen dan de mensen. Maar eigenlijk doen ze precies hetzelfde als mensen; ze maken regels, waar sommige dieren het niet mee eens zijn, en maken ruzie over wie de baas is.
In het verhaal zitten twee paarden, twee varkens, een haan, een kip, twee geiten en een schaap. Deze worden gespeeld door vier acteurs en twee muzikanten, dus sommige acteurs spelen meerdere rollen. Ze spelen met grappige stemmetjes. De kostuums zijn mooi maar simpel, de acteurs wisselen van rol door iets anders op hun hoofd te zetten. De muziek wordt live gemaakt door een gitaar en een accordeon, het is heel swingend en er wordt heel veel gezongen. Het decor is eenvoudig, met een huis en schuimblokken.
Ik vond het toneelstuk goed en grappig gespeeld, met veel mooie muziek. Ik vond het ook superleuk dat ze het publiek meetrokken door te vragen wat wij er van vonden. Soms was het wel een beetje moeilijk te begrijpen, want het is best een ingewikkeld verhaal. Maar het is ook een prachtig verhaal, en heel meeslepend gespeeld. Daarom raad ik aan om er naar toe te gaan.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Den Haag, Theater aan het Spui
Wanneer: 19 oktober 2019
In een heel groot bed licht Kruimel ofterwel Karel. Kruimel is erg ziek, maar zijn broer Jonatan vrolijkt hem hem op door verhalen te vertellen over hoe het gaat op school en nog vele andere dingen. Jonatan zegt altijd tegen Kruimel dat als hij dood gaat dat hij dan Nangijala gaat, een land met sprookjes, kampvuren en avonturen.
Maar door een ongeluk gaat Jonatan eerder dood dan Kruimel dus komen ze allebei in Nangijala terecht. Maar in Nangijala gaat ook niet alles goed, omdat de slechterik Tengil aan de macht is!
In de voorstelling is het decor alleen een heel groot bed, maar met dat bed maken ze eigenlijk alles in de voorstelling. Zo maken ze bijvoorbeeld met een rood doek een heel andere wereld, zoals die van de schurk. Ook het licht speelde een belangrijke rol, bijvoorbeeld een monster wat ze met twee grote lampen creeerden.
Ook met de kostuums deden ze leuke dingen, ze ruilden onder de voorstelling van kostuums en daardoor werden het andere pesonages. Een acteur speelde namenlijk drie rollen in de voorstelling en dat zag je bijvoorbeeld doordat ze haar eigen staart als snor liet veranderen.
Het licht maakte voor mij de voorstelling heel bijzonder, maar ik vond het decor wel een beetje rommelig. Al denk ik wel dat het bij het decor hoorde.
Ik vond het ook heel mooi dat er live muziek bij was, omdat het de voorstelling ook spannender maakt. Er werd gespeeld op een drumstel en een gitaar en er werd ook in gezongen. Ik vond het geluid wel wat aan de harde kant.
Rick Paul van Mulligen speelde de rol van Jonatan erg goed, omdat hij zich goed kon in leven in de rol. Hij kon de emoties heel erg goed spelen. Teun Luijkx speelde de rol van Karel ofterwel Kruimel en kon de rol ook geweldig goed spelen. Ik vond dat hij de emoties blij, angtig en verdrietig heel goed kon spelen.
Ik vond het verhaal soms wel een beetje moeilijk te volgen, omdat de overgangen soms niet helemaal duidelijk waren. Voor de rest vond ik het verhaal ook best spannend vooral voor 8+. Bijvoorbeeld de harde muziek en het hoge gillen vond ik best spannend.
Ik ging naar huis met een tevreden gevoel, omdat ik een mooie voorstelling heb gezien. Ik heb vooral genoten voor de humor.
De Toverfluit van Toneelmakerij en Silbersee - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Tilburg, Schouwburg
Wanneer: 16 november 2019
Je komt binnen en ziet drie van groot naar kleine driehoeken staan in het midden van het podium. Met die driehoeken veranderden ze het decor, door het te draaien. De ene kant is bijvoorbeeld een slaapkamer, en dan weer een werkkamer van Papageno. Aan beide kanten staan alle instrumenten die ze gebruiken in het stuk.
Het gaat over Pamila en haar ouders. De ouders van Pamila zitten de hele tijd te ruziën en denken dat zij het niet hoort, omdat ze ruziën als Pamila in bed ligt. Dan wordt Pamila opeens wakker in een wereld die wij nog niet kennen. De vader van Pamila is in die wereld de zon en de moeder van Pamila is de maan. De maan wil dat de zon voor eeuwig onder blijft en de zon wil dat de maan nooit meer komt. De zon en de maan willen Pamila allebei, dus dan is het strijden wie haar krijgt, maar dan komt Tamino opeens en die moet Pamila gaan redden. Ze worden ook nog geholpen door Papageno, het hulpje van de zon.
Ik vond het decor best spannend en ik was wel benieuwd naar wat er zou gebeuren in de voorsteling. Ik vond het ook wel mooi dat je de muziek instrumenten gewoon kon zien. Ik vond het handig dat er ook ondertiteling was, want soms als ze gingen zingen kon je dat niet zo goed verstaan.
Ik vond de kostuums er mooi uitzien. De kostuums waren erg glimmend en de schoenen hadden een heel erg hogen zool. Dat was wel grappig en het paste heel goed bij de voorstelling, omdat het ook een beetje over de ruimte ging.
Het geluid vond ik wel erg hard, maar dat kwam denk ik omdat ze best hoog zongen.
Ik vind dat de acteurs hun rollen heel erg goed speelden, omdat ze allemaal goed bij die rol pasten. Ik vond ook dat ze de emoties van de rollen erg goed konden spelen, omdat ze zich echt in de rol konden inleven.
Ik vond de muziek echt heel erg mooi en ik vond het heel erg leuk dat de muziek live was. De acteurs waren ook tegelijk de muzikanten. Kort samengevat vond ik de muziek geweldig. Het was een opera, die toch weer wat cooler werd gemaakt, doordat Papageno ook soms rapte en breakdance deed.
Ik ging naar huis met een goed gevoel over de voorstelling, omdat ik een bijzondere voorstelling heb gezien. Ik heb vooral genoten van het gezang. Er gebeurde ook iets grappigs in de zaal, maar daar ga ik niet te veel over vertellen, want dat moet je zelf maar beleven.
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Ebby
Door: Ebby Winter
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 30 november
De voorstelling Zwijnenstal gaat over dieren die op hun boerderij alles zelf gaan regelen. De dieren zijn tegen de mens. Ze willen een machine gaan bouwen die al het werk doet. Ze willen een rustig leventje gaan opbouwen zonder werk, totdat Admiraal [varken] de touwtjes in handen krijgt/neemt… De dieren zijn bang voor Admiraal en werken daarom nog harder aan de machine. Hagel [varken], de zus van Admiraal, komt in opstand en gaat er wat aan doen. Niemand durft verder tegen Admiraal in te gaan…
Er is vooral spannende muziek, het is grappig en spannend. Er wordt veel en mooi gezongen.
De voorstelling wordt gespeeld door vier acteurs en twee muzikanten. De acteurs zijn heel erg goed, ze spelen heel meeslepend. Je word echt in het verhaal getrokken. De acteurs dragen overalls met dieren-oren en pruiken, zo zijn er varkens, kippen, paarden en geiten. De twee muzikanten dragen dezelfde kostuums als de acteurs, dat vind ik mooi omdat die er dan goed bij betrokken worden.
Het decor: er staan een houten huis en stal op een grote vloer. De vloer is bezaaid met schuimrubberen zwart blokken. En later wordt er een machine op gebouwd.
Ik vond het een mooie voorstelling en ik heb veel gelachen. Als de voorstelling nog te zien was zou ik het zeker aanraden bij anderen.
Ruimtevlucht van Het Houten Huis en Holland Opera - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: De Toneelschuur in Haarlem
Wanneer: 24 november 2019
Meteen als je binnenkomt zie je een bijzonder decor met allemaal cirkels die steeds kleiner worden, met aan het einde een rond raam. Daardoor heb je uitzicht op de ruimte en daar zie je allemaal sterren en planeten. Als het stuk begint stappen alle passagiers in een ruimteschip. Met dat ruimteschip gaan ze de ruimte in omdat er iets met de aarde aan de hand is. Iedereen wil graag weg maar alleen de belangrijke mensen en dieren mogen mee.
Als de ruimtevlucht begonnen is gaat iedereen naar zijn eigen hut en daarna gebeurt er heel veel. Het is niet altijd duidelijk wát er gebeurt omdat iedereen in een andere taal praat. Bijna niemand kun je dus verstaan en daardoor vond ik het stuk soms wel lastig te volgen. Maar er is heel veel mooie dans en zang, ik vond het bijvoorbeeld heel bijzonder toen ze een robot nadeden. Omdat het eigenlijk een opera is, en niet alleen maar een toneelstuk, wordt er meer gezongen dan gepraat. De zang is best heftig maar ook heel mooi. De dans is heel erg van alles en nog wat, klassiek ballet, moderne dans, electric boogie. Dat vond ik heel cool. Ik vond ook de kostuums heel bijzonder. Je zag duidelijk wat het was, maar het was het steeds ook weer niet. Zoals bij een mens met een giraffenkop. Verder waren er veel special effects, bijvoorbeeld geluidjes.
Ik vond het zó’n bijzonder toneelstuk dat toen ik naar buiten kwam ik even moest bijkomen. Het was écht heftig, maar heftig op een goede manier!
Lampje van Maas theater en dans - door Yara
Door: Yara Verhoeff
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Maaspodium
Wanneer: 14 December 2019
Toen ik die avond het theater binnen liep viel het mij meteen al op dat alle medewerkers van het Maaspodium lucifers op hun borst hadden gespeld. Er was een heel schema bedacht. Om 18.00 uur was er eerst een biologisch diner voor het publiek. Toen we de zaal in mochten zag ik dat de zaal bomvol was. Het was uitverkocht. Hoe Maaspodium dat allemaal organiseert vind ik echt fantastisch. Kortom, die avond was te gek, echt een beleving en een hele mooie voorstelling.
De voorstelling gaat over een meisje Emilia (Lampje) dat bang is dat haar vader het niet zonder haar redt. Zij is bij haar vader weggehaald omdat hij haar sloeg. Zij vergat een keer lucifers te kopen voor het vuurtorenlicht waardoor er een schip op de rotsen liep. Ze kwam in een huis terecht van een admiraal. In dat huis woonde Martha die het huis onderhield en haar twee zonen Lenie en Nick en een hond. Bovenin de toren woonde er ook een monster, Edward. Iedereen was bang voor hem maar Lampje niet en wou wel voor hem zorgen. Daarna werden Lampje en Vis, zoals Lampje Edward noemde omdat hij een vissenstaart had, onafscheidelijke vrienden en beleefden ze veel avonturen.
Het decor vond ik heel mooi en was zo gemaakt dat het gedraaid kon worden. Elke keer als de acteurs het decor draaide dan werd het een andere locatie. Zoals de woonkamer van het huis van de admiraal, de buitenkant van de vuurtoren, het hoge hek buiten, de kamer van Vis en een kermis. Op de rotsen stonden kleine huisjes met lampjes erin zodat het leek alsof er iemand in woonde. Als de acteurs ergens naar toe moesten liepen ze om het decor heen.
De muziek is gecomponeerd en gespeeld door Djurre de Haan en David Corel. Links in de hoek van het podium stonden zij opgesteld met negen instrumenten waaronder een paar gitaren, een contrabas, een keyboard en elektronisch apparatuur. Zij verzorgden ook de natuureffecten zoals de zee en de wind. Ik vond de muziek prachtig die sferisch perfect paste bij het verhaal en maakte de voorstelling voor mij af.
Er waren vier acteurs maar minstens 18 personages. Ik vond Anne Fe de Boer de grappigste acteur omdat zij heel dramatisch kon spelen als de verwarde Martha of een prachtige zeemeermin tot aan een rare vrouw met een raar gezicht op de kermis. Rosa van Leeuwen die Lampje speelde heb ik persoonlijk gezegd dat ik het ongelofelijk vind hoe zij een kind van 7 speelt terwijl zij zelf 31 is.
Iedereen was onder de indruk van de voorstelling en dat vind ik terecht. Ik vind dat regisseur Moniek Merkx een goede weergave heeft gemaakt van het boek. Stukjes tekst van de voorstelling komen direct uit het boek. Veel scenes zijn hetzelfde maar sommige dingen zijn anders. Een voorbeeld is dat in het boek het huis van de vader van Lampje dichtgetimmerd is maar niet in de voorstelling. Ook komen sommige personages uit boek niet voor in de voorstelling zoals Johan die ik wel een beetje miste. Ik zou iedereen aanraden om eerst het boek te lezen want dan krijg je het volledige werkelijke verhaal. Maar ik zou zelf voor de mooie sfeer nog een keer willen gaan en nu jij!
Ruimtevlucht van Het Houten Huis en Holland Opera - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Amersfoort
Wanneer: 22 december 2019
De voorstelling gaat over een groepje mensen en dieren die naar een andere planeet moest omdat er op aarde iets aan de hand was. Toen kwamen er donkere emoties van onderen, die zorgden ervoor dat iedereen negatieve gevoelens kreeg. Middenin de reis zijn er een paar probleempjes, die misschien wel fataal zijn voor de hele onderneming. Op het eind van het verhaal helpen de donkere gevoelens de mensen om te overleven.
Toen we de zaal binnenkwamen, zagen we een ruimtecapsule met een astronaut erin die op een soort keyboard allerlei spannende geluidjes maakte. Daarna begon de vrouwelijke kapitein prachtig te zingen in een onverstaanbare taal.
Toen de ruimtevlucht bijna van start ging wilden er nog allerlei andere mensen mee, maar die werden doodgeschoten nadat er een alarm was af gegaan. Ik vond het een onbegrijpelijk stukje met al die dieren en verschillende mensen en robots.
Tussendoor werd er verschillende keren gedanst, dat vond ik erg mooi en knap. Ook van de muziek heb ik erg genoten. Sommige licht-trucs waren erg mooi, daardoor leek het bijvoorbeeld dat één van de robots zweefde door de ruimte. Het decor was ook heel mooi, maar niet heel uitgebreid.
Na het stuk mochten we overal inkijken en vragen stellen aan de spelers. Dat was heel leuk en hielp ook mee om het stuk beter te begrijpen. Ik vond het een ingewikkeld verhaal en moeilijk om te recenseren.
Back to Oz van Het Filiaal theatermakers - door Boet
Door: Boet Blijlevens
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 3 januari 2020
Het verhaal gaat over een meisje, Doortje, die weervrouw is. Tijdens een weerbericht breekt er een mega storm uit die alles wegblaast! Niemand heeft het overleeft behalve Doortje en haar hondje Toto. Ze is in een andere wereld genaamd Oz. Ze ziet groene handjes genaamd Munchkins die haar de weg leiden om naar huis te gaan, ook moet ze de schoentjes van een verplet lichaam pakken. Ze vertellen dat ze over de gele bakstenen weg moet naar de groene stad, daar is de tovenaar van Oz die haar weer terug kan toveren naar huis.
Tijdens de weg naar de groene stad vindt ze een man van stro die graag hersenen wil, een tijdje daarna een blikken man die een hart wil, en als ze er bijna zijn vinden ze ook nog een leeuw die zijn moed terug wil. Doortje heeft medelijden met ze en ze mogen allemaal mee. Samen lopen ze naar de groene stad. Tijdens de weg komen ze gevaren tegen die niemand had kunnen voorstellen. Om de wensen te vervullen moeten ze een opdracht doen van de tovenaar. Maar gaat alles wel goed en was het wel zo slim om die schoentjes te pakken en kunnen ze die tovenaar wel vertrouwen?! Samen proberen ze de opdracht uit te voeren maar zou dat wel allemaal volgens plan gaan of gaat alles weer compleet mis?
De acteurs zitten heel goed in hun rol. De man van stro is heel lomp, de blikkenman is een beetje stijf en de leeuw speelt heel goed dat hij bang is! Ze hebben het echt realistisch gemaakt het voelde echt alsof het gewoon een waargebeurd verhaal was!!
De kostuums waren erg knap gemaakt. Doortje had een mooie jurk aan, de man van stro had een vogelverschrikker outfit aan met HEEL veel stro erin (dit was mijn favoriete outfit), de blikken man had allemaal ijzer aan en dat zag er erg gaaf uit, de leeuw had een soort bontjas aan die erg mooi was.
De muziek en dans vond ik vooral erg avontuurlijk wat ook goed bij het verhaal paste. Het orkest was heel erg groot.
Het decor was in het begin een nieuwsstudio die erg mooi was maar die ging al snel weg door de storm. Na de storm was er eigenlijk geen decor meer maar deden ze het met live film! Op het podium stond een tafeltje met een maquette en daar bovenop een camera die dingen filmt. Soms zag je dan benen wat eigenlijk gewoon een soort van vingerpopjes waren. Als je recht vooruit kijkt zie je een MEGA scherm waar je de filmbeelden op ziet!
Ik vond het een leuke voorstelling met humor, en actie maar wel een ingewikkeld verhaal! Er zat ook een pauze bij dat was wel fijn. Mijn favoriete moment was dat de heks begon te zingen, dat was erg grappig! Het was soms best wel moeilijk dus je moet wel goed opletten! Ik raad het aan om hier naartoe te gaan maar als je jonger bent dan 8 jaar betwijfel ik of je het hele verhaal zou begrijpen dus doe zeker van te voren even wat research.
De Toverfluit van Toneelmakerij en Silbersee - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Internationaal Theater Amsterdam
Wanneer: 27 december 2019
Het toneelstuk begint onverwacht als er opeens muziek is. Er staan heel veel muziekinstrumenten op het podium; je ziet hoe ze die live bespelen. De muzikanten zijn ook de toneelspelers en blijken allemaal ook zangers. Na de muziek waar het mee begint komt de verteller, die vertelt wat er aan de hand is. Dat de ouders van Pamina, een meisje, ruzie maken. Je ziet dan ook hoe de ouders ruzie maken. Pamina ligt in haar bed en moet slapen, maar dat lukt niet.
Daarna wordt het allemaal heel avontuurlijk en spannend. Pamina ontmoet allemaal mensen, die werken voor de Nacht of voor de Zon. Het toneelstuk is een soort gevecht tussen de Nacht en de Zon. Het speelt zich af in de Ruimte. Ik vond het verhaal best spannend, maar soms was het lastig te begrijpen.
Behalve dat het een toneelstuk is, is het ook een opera. Met veel klassiek gezang. De opera komt eigenlijk van een beroemde opera van Mozart, dus als je die kent herken je de muziek. Ik vond het gezang heel mooi, maar ook soms heftig. De muziek van de band vond ik ook mooi. Hij paste niet altijd bij het operagezang. Dat was juist leuk maar soms ook een beetje raar. Wat ik grappig vond was dat er ook een stukje werd gerapt. Dezelfde acteur, hij heette Papageno, die ging rappen kon ook heel goed breakdancen, wat ik heel cool vond en bijzonder.
Wat ik fijn vond, maar soms ook afleidend, was dat er ondertiteling stond. In het Nederlands en in het Engels. Het was sowieso een voorstelling met veel lichteffecten, zoals bij het pak van Tamino, die een heel cool kostuum had. Ik vond eigenlijk bijna alle kostuums heel mooi en bijzonder. Er was dus ook steeds veel te zien.
Back to Oz van Het Filiaal theatermakers - door Amber
Door: Amber Jonkers
Leeftijd: 9 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 3 januari 2020
Back To Oz is een geweldig combinatie van live film met theater en muziek. Bij Doortje in de tv studio waar zij als weervrouw werkt, slaat in een keer alles op hol. Weg van de tv studio en opeens belandt ze op de Gele Steenweg naar het land van Oz. Ze volgt de gevaarlijke Gele Steenweg waar ze allemaal vrienden tegenkomt. Stro, Leeuw en Blik.
Er was een heks met een zus die geplet was in de TV studio toen alles op hol sloeg. Doortje kreeg de schuld hiervan en ging ook de schoenen van die geplette zus dragen. De Heks zocht Doortje op en uiteindelijk werd ze opgepakt door de Heks. De Heks had allemaal hoofden opgezet en ze wilde Doortje’s hoofd ook opzetten. In plaats van Doortje’s hoofd werd het hoofd van de heks gepakt door de vrienden van Doortje. Zo liep de heks even rond zonder hoofd.
Doortje en haar vrienden gaan samen naar de grote tovenaar om hun wens te vervullen. De Tovenaar van Oz woont in de groene stad. De wensen waren: Blik een hart, Stro hersenen en Leeuw moed. De wens van Doortje is dat ze terug wil naar de tv studio bij het weerbericht. Ze moesten wel een tegenprestatie doen. De Tovenaar van Oz wilde het boze oog van de heks. Doortje met haar vrienden gingen de gevaarlijke weg naar de heks. Het lukt om het oog te pakken te krijgen en gaan terug naar de Groene stad.
Toen hun wensen eindelijk uit konden komen, werd de Tovenaar ontmaskerd. Het blijkt geen tovenaar te zijn. Min of meer werden de wensen wel vervuld. Placebo effect. Doortje wilde toch niet meer weg want ze zegt nu heb ik vrienden ik wil niet meer weg hier.. Dus of ze weer thuis komt?
De acteurs vond ik erg goed spelen. Ze speelden hun rol goed en het bleef gewoon leven bij hun. Ben jij benieuwd wie de actrices en acteurs zijn? Naomi van der Linden speelt Doortje, Maurits van den Berg speelt Stro, Jaike Belfor speelt Leeuw, Sacha Mulder speelt Blik, Henke Tuinstra speelt Heks, Eileen Graham speelt als een operator.
Ze hadden allemaal leuke en mooie kostuums aan zoals Doortje een blauw/witte jurk en Leeuw een kostuum met een bontkraag. Ze had 2 rollen, dus ze had ook een make up kostuum. Degene die de heks speelt speelde ook als directrice van de tv studio. Het kostuum als directrice had een hoge paardenstaart met een net jasje. Als heks droeg ze gekke rechtopstaande haren en had een paars pakje aan. Blik had een ijzeren pak aan en Stroo zag er uit als een vogelverschrikker.
Er was mooie muziek die live werd gespeeld door een band. Alle geluidseffecten werden ook goed live gespeeld. Was mooi om te zien en er was een goede timing.
Het decor was eerst een tv studio, ze hadden zo’n greenscreen, een desk en camera/geluid mensen. Later was het de weg naar de Tovenaar van Oz. De weg was in het klein gemaakt en werd gefilmd en dit was weer te zien op een groot scherm. Dit was erg bijzonder om dit allemaal zo in het werk te zien. Erg mooi gemaakt. Stukje film en echt werden zo door elkaar gespeeld.
Ik vond dit tot nu toe het leukste dus dat is een goed teken! Het is dus echt een aanrader! Ik wil er echt nog zo ontzettend vaak naartoe! Er was zoveel te zien, dat ik de volgende keer wel weer andere dingen kan zien!
Back to Oz van Het Filiaal theatermakers - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 3 januari 2020
Het stuk begint in circusstemming met gezellige muziek. Voor het gordijn staat de Circusdirecteur die een horloge van iemand uit het publiek kapot slaat en het weer wil repareren. Helaas lukt dat niet, zijn truc mislukt en dus moet hij op de vlucht. Hij springt in een luchtballon en vaart ver weg.
Toen ging het gordijn open en zagen we een tv-studio waar de weervrouw Doortje het weerbericht moet presenteren. Dat gaat niet zo goed, en ze verdwijnt in een soort storm. Ze komt terecht in het land van de tovenaar van Oz. Daar maakt ze kennis met de heks, Stro, Blik, de bange Leeuw en de tovenaar. Na allerlei spannende avonturen krijgt iedereen gelukkig wat ze willen en straalt Doortje tijdens haar laatste weerbericht.
Het decor klopte heel goed. Er waren twee verschillende plekken: op een beeldscherm een soort film terwijl je de spelers ook op het podium zag terwijl ze de film maakten. Dat vond ik wel grappig, want eigenlijk werd het verhaal in miniatuur nagemaakt en geprojecteerd op een groot scherm. Zo kon het decor dus veel gedetailleerder worden gemaakt. Maar er waren ook gewone decorstukken, zoals de stoelen in de wachtkamer bij de tovenaar en de glijbaan waaronder Blik verstopt zat.
De muziek werd ter plekke gemaakt door een band van wel acht spelers. Er waren twee marimba’s, vijf blazers en drum. De zang was soms meerstemmig. Er was ook het beroemde lied van ‘Somewhere over the rainbow’.
Het spel was soms heel grappig en soms heel spannend. De spelers speelden passend bij hun rol, bijvoorbeeld dat Stro (een vogelverschrikker) zijn knieën steeds liet doorzakken en Blik had soms olie nodig want dan zag je hem heel stroef bewegen en hoorde je hem piepen.
Door de film en het goede spel van de spelers werd het verhaal echt tot leven gebracht.
Repelsteeltje en de blinde prinses van Theater Rotterdam - door Yara
Door: Yara
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Theater Rotterdam
Wanneer: 21 december 2019
Toen ik het theater binnenliep was het al heel erg druk. Ze hadden de inrichting van de hal helemaal gebaseerd op de voorstelling. Overal hing de poster die ik al weken daarvoor door de hele stad zag hangen. Eerlijk gezegd werd ik niet aangetrokken door de poster. Ik vond de combinatie van de tekeningen en de foto’s maar raar. Op het grote digitale scherm in de hal werden de personages van gebeamed. Ik vond de zaal erg luxe vooral de zachte stoelen. Onze zitplaatsen waren net voor de geluidsman en dus hadden we goed zicht.
De voorstelling begon verassend met de actrice Joke Tjalsma die Greet Hofmans speelde voor het doek, de zaal toesprak. Daarna verscheen Repelsteeltje opeens heel spectaculair in een wolk van rook.
Ik vind het heel mooi dat er twee verhalen door elkaar heen liepen. Het eerste verhaal is het sprookje dat de kinderen kennen van met het bekende rijmpje “niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet.” Het andere verhaal is wat de volwassenen beter kennen, het verhaal van Greet Hofmans, Prins Bernard en Koningin Juliana en hun blinde dochter Marijke die ook Christina heet.
In de voorstelling is er een moment dat Koningin Juliana ranja inschenkt voor arme mensen. In de pauze werd er ook gratis ranja uitgedeeld voor het publiek. Dat vond ik nou heel grappig en slim bedacht. De acteur, Wart Kamps, die Repelsteeltje speelde zal ik sowieso niet vergeten want ik vond hem echt heel goed en hilarisch grappig. Het personage Prins Bernard (Patrick Duijtshoff) sprak soms Duits wat de kinderen in de zaal niet konden volgen maar de ouders weer wel dus voor hun was de rol van Prins Bernard soms weer grappig.
Er werd verder veel gezongen door de verschillende personages. De begeleidende muziek werd vanaf een bandje afgespeeld.
Een compliment voor degene die het decor bedacht heeft. Het decor bewoog van hoog naar laag waardoor een andere locatie tevoorschijn kwam. Maar wat wel jammer was dat als het decor van links naar rechts verschoven werd je de mensen van backstage zag.
De voorstelling had voor mij een duidelijke boodschap namelijk: arm of rijk we zijn allemaal gelijk! Ik heb enorm genoten van de voorstelling. Ik zat zo erg in het verhaal dat ik op een moment vergat om aantekeningen te maken. De voorstelling speelt nog heel lang tot in april…dus ik zeg GAAN!
Ruimtevlucht van Het Houten Huis en Holland Opera - door Amber
Door: Amber
Leeftijd: 9 jaar
Gezien in: Zwolle Odeon
Wanneer: 11 januari 2020
Er zijn robots die in de ruimte werken, ook drie mensen werken in het ruimteschip. Op een dag kwamen er allemaal mensen. Die mensen waren allemaal eigenlijk wel blij, maar waren hun gevoelens kwijt. Dit kwam door dat ze iets hadden gezien of een raar gevoel van binnen kregen. Dus niet alles was fijn in het ruimteschip. Er waren een paar mensen, die eerst alles met elkaar te maken hadden, maar die man was alleen nog maar met de giraf bezig en vergat zijn eigen vrouw. Zo was er ook een prinses die kotste al haar gevoelens uit. Het ei had had heimwee en zo had iedereen wat. Het was een chaos toen iedereen hun gevoel kwijt was.
De acteurs speelden echt goed, eigenlijk gewoon geweldig! Ik heb vooral respect voor een man die zijn stem kwijt was. Hij deed namelijk gewoon mee met de musical, maar hij deed alles met gebarentaal. Ik vond dat niet erg, hij zingt normaal opera maar dat kon hij nu niet. Ze speelden allemaal zoals ik al zei super!
Kostuums; ja dat is het leukste onderdeel vind ik eigenlijk. De kostuums zijn erg simpel. De mensen die in het ruimteschip werken hadden een witte outfit aan en de robots ook. De prinses had een mooie lange jurk aan, het meisje van het stel had een rode jurk aan. De man van het stel had een bloesje aan (hij is wit) en het ei een ei over het hoofd heen. De giraf had een giraffennek om.
Muziek en dans was er veel. Ik hou ervan! Nou ja van sommige muziek dan. Ze hadden eigenlijk alleen maar opera daar ben ik niet echt fan van, maar het paste wel bij het stuk. Wat wel erg mooi was dat als er gedanst werd. Dan was het wel erg druk maar super mooi omdat er dan iets nieuws te zien is, wat ik nog nooit had gezien.
Het decor was indrukwekkend! Ik vond dat er heel goed aan het decor is gewerkt, ze hebben er goed over nagedacht. Voor mijn gevoel zit ik gewoon zelf echt in het ruimteschip of sta je op de grond, echt kicken!
Ik raad het jullie allen aan om er naar toe te gaan. Het is zo tof! Ik wil er echt nog een paar keren naar toe! Laten we dat doen!
