Recensies
Hieronder vind je een aantal recensies door de Podiumkids Kinderjury over voorstellingen die meedingen naar de Podiumkids prijs.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Theater aan het Spui in Den Haag
Wanneer: 19 oktober
Ik zag samen met de andere leden van de kinderjury de première van het toneelstuk De gebroeders Leeuwenhart van Het Nationale Theater (www.hnt.nl).
Het toneelstuk begint met dat een van de twee hoofdrolspelers, Karel, in een blauwe pyjama op een heel groot bed, vertelt over zijn leven. Over dat hij ziek is en de hele tijd in bed moet liggen, en over zijn gezin. Zijn grote broer Jonathan is altijd lief en zorgt heel goed voor hem. Zo leren we ze kennen, en daarna wordt het een heel spannend verhaal. Er gebeuren zielige dingen, soms is het ook een beetje eng. Het is heel sprookjesachtig en de broers beleven samen allemaal avonturen.
Ik vind dat de acteurs goed spelen. Alle emoties zijn duidelijk en zie je aan hun gezichtsuitdrukking, bijvoorbeeld als ze verdrietig zijn leef je echt met ze mee. Wat ook bijzonder is, is dat er vijf acteurs zijn die alle rollen spelen, en er zijn best veel rollen! Ze wisselen van rol door bijvoorbeeld een kledingstuk te veranderen; Karels moeder maakt van haar trui een broek-pak en is dan opeens een opa. Je ziet dat gebeuren en toch lijkt het echt.
De acteurs maken heel veel van de geluiden in het toneelstuk zelf, zoals bijvoorbeeld het geknetter van vuur en het geroekoe van een duif. Dat vind ik bijzonder omdat het heel echt klinkt. Ook vind ik het leuk dat er veel live muziek wordt gemaakt. De muziek is mooi en bijpassend, en maakt het toneelstuk spannender, al vind ik de muziek soms wel iets te hard. Het decor is simpel, eigenlijk alleen een groot bed, wat ze uitvouwen tot bijvoorbeeld een paard of een grot. Met zo weinig vertellen ze dus het hele verhaal.
Ik ben heel blij dat ik het toneelstuk heb gezien omdat ik het een mooi verhaal vind, en het een bijzonder toneelstuk is. Soms vond ik het verhaal wat moeilijk te begrijpen, terwijl ik kort geleden het boek De gebroeders Leeuwenhart van Astrid Lindgren heb gelezen en het verhaal dus al ken, en het dus niet echt makkelijk. Maar toch raad ik zeker aan om te gaan.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: 9
Gezien in: den Haag, het Spuitheater
Wanneer: 19 oktober 2019
Aan het begin, voor de voorstelling zag je een groot bed, dat vond ik best grappig. Toen de voorstelling begon was er een gitarist en die speelde heel mooi tokkelend gitaar. Dat gaf een fijn gevoel, heel rustgevend. Daarna begon de gitarist er ook prachtig bij te fluiten.
Toen begon het verhaal en werd er heel mooi verteld dat Kruimel, die eigenlijk anders heette, erg ziek was. De emoties werden mooi overgebracht, bv bij het droevige dat hij doodging moest de moeder huilen en de vader troostte de moeder. Jonathan, de broer van Kruimel, troostte hem met positieve woorden.
Later, toen er brand uitbrak, springt Jonathan met Kruimel op zijn rug uit het raam en dan sterft Jonathan. Dat was eigenlijk niet de bedoeling, want Kruimel zou eerder doodgaan. Ook hierbij werden de emoties heel mooi overgebracht. Daarna kwam heel mooie zang.
Er waren allerlei dingen die supergoed en mooi gespeeld waren. Op verschillende stukken was het ontroerend, of spannend, of geheimzinnig en soms gewoon leuk. Ik vond de muziek heel erg mooi.
Later in het verhaal is er een strijd en dat gebeurt in Nanjiala, dat is de wereld waar je heen gaat na de dood. Die strijd is tegen Angel en zijn handlanger. Jonathan gaat daar heen en die is één van de belangrijkste soldaten in de strijd en die wordt dus gezocht. Kruimel is daar ook gekomen en die heeft een zg opa en die verbergt de beide jongens. De soldaten doen huiszoekingen bij oudjes en weerlozen en Kruimel wordt niet verdacht maar Jonathan wel. Later beuken ze bij dat oudje de deur in en die staat op en roept dat hij en zijn kleinzoon willen slapen. Hij gaat heel erg tekeer en scheldt en tiert. Dat vond ik eigenlijk heel grappig, maar zo was het niet bedoeld. Koning Angel zaait dood en verdierf. Jonathan wil Kruimel wel beschermen maar moet heel vaak weg, dus is Kruimel vaak alleen. In het begin had hij een paard gekregen van Jonathan en dat was een raar paard vond ik. De eindstrijd is behoorlijk eng.
Het bed kon worden uitgeklapt en de kussens opgestapeld. Zo konden de spelers allerlei decors bouwen. Het bed kon van alles voorstellen, iedere scène kon erop gespeeld worden.
Er werd contact gezocht met het publiek door te kijken, maar het publiek werd niet echt betrokken in het verhaal met vragen of opmerkingen ofzo.
Het is geen waargebeurd verhaal, het is gebaseerd op het prachtige boek van Astrid Lindgren.
De spelers hadden vaak een dubbelrol, hun kostuum was daarop aangepast, bv een rode lap om de koning geslagen met een afzetlint er omheen. Zo konden ze snel van rol veranderen en bleef de vaart in het verhaal. Ik heb me geen moment verveeld, het verhaal en het spel bleef de hele tijd boeiend.
Als ik terugdenk aan het stuk denk ik het eerst aan de koning die op een gruwelijke manier met zijn scepter een burger vermoordde. Het gevoel dat de voorstelling bij mij heeft achtergelaten is vooral hoop, omdat er echt stukken zijn in het verhaal die hoop op een goede afloop bieden.
Daarnaast vond ik de vloekende en tierende opa erg grappig, omdat zoiets niet bij een opa hoort.
Ik zou anderen zeker aanraden om te gaan kijken want het is in het totaal een supermooie voorstelling, al vond ik het paard niet heel echt na gemaakt. Let niet te veel op de details maar geniet van het geheel.
Er waren zo’n vijf spelers.
Het was een prachtige voorstelling.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Amber
Door: Amber Jonkers
Leeftijd: 8 jaar (bijna 9 jaar)
Gezien in: Den Haag
Wanneer: 19 oktober 2019
In het decor van een heel groot bed waarin twee dappere broers slapen en veel spannende avonturen beleven. Het gaat om sterke Jonathan die zorgt voor zijn jongere zieke broer Kruimel, die niet lang meer zal leven. Er wordt geprobeerd volwassenen en kinderen te leren leven met de dood.
Er zit veel vreugde in maar ook veel verdriet. Er werd in de voorstelling veel muziek gebruikt zoals rustige maar later werd het harder. Er was een drumstel dat ik iets te lawaaierig vond. Door de muziek werd ik wat verdrietig, maar dit paste goed bij het moment in het verhaal. Door het drummuziek werd ik wel in het verhaal meegenomen en werd ik blij. Ook al was het harde muziek, ik begreep het verhaal toen goed.
Het decor is een groot bed wat past bij het verhaal van zieke Kruimel. Ik vind het wat leeg en op het laatste rommelig en vol (het was niet echt overzichtelijk).
De 6 acteurs speelden veel naar het publiek. Ze willen het voor ons duidelijk maken hoe het is als je dood gaat. Ze dromen samen over de fantasiewereld Nangijala, waar Kruimel na zijn dood naar toe gaat.
Ik vond de meeste acteurs goed spelen, alleen 1 (stoere) ridder speelde irritant.
Het verhaal is na gemaakt van een boek. Ik heb het boek gelezen, maar het was niet helemaal hetzelfde. De fantasiewereld heette anders en ze hadden in plaats van een paard een kameel. Ik vond het theater wel leuker dan het boek.
Ik vind het verhaal mooi, omdat Jonathan zijn broertje veel helpt en leert dat de dood niet zo erg is.
Kostuums waren simpel. Pyama en kleren over elkaar heen. Maar pastte bij het verhaal.
Het kussengevecht vond ik indrukwekkend, omdat Kruimel dan even blij is en ik werd er ook blij van. Als ik terugdenk aan de voorstelling, springt mij het namaak paard van kussens te binnen. Dit vond ik erg leuk gemaakt, wilde ik thuis ook proberen!
Als je van een verdrietig en spannend verhaal houd, maar ook van humor, dan is deze voorstelling echt een aanrader.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Boet
Door: Boet Blijlevens
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Theater aan het Spui Den Haag & Schouwburg Hengelo
Wanneer: 19 oktober & 25 oktober
Het verhaal komt van het boek van de gebroeders leeuwenhart door Astrid Lindgren. Twee broertjes waarvan er een doodziek is. Het oudere broertje vertelt hem over Nangijala, een soort hemel. Het stuk speelt zich verder helemaal af in die andere wereld, Nangijala, waar ze een vriendengroep hebben maar daar zit een verrader in. Samen moeten de twee broertjes de verrader vinden en Tengil de slechterik verslaan en Nangijala redden!
Bij binnenkomst was de acteur die ook de meeste muziek speelde al op zijn gitaar aan het spelen, dat was leuk binnenkomen. Af en toe sprookjesachtig, af en toe best luid. Het klopte met wat je op de vloer zag. Ze speelden niet op een podium maar op dezelfde hoogte als de eerste rij in het theater. Wanneer het spannend was werd de muziek ook anders. Ook gebruikten ze delen van het decor voor geluiden.
Het decor was knap gemaakt. Met een groot bed konden alle plekken in het verhaal uitgebeeld worden. Alles draaide dan ook om dat ene mega-grote bed.
Meestal speelden ze zonder op het publiek te letten maar af en toe keken ze recht de zaal in, vooral bij de grappigere stukjes. Dat maakte het nog leuker. Met vijf acteurs hebben ze heel veel rollen uitgebeeldt. Door snelle veranderingen van het haar, de kleding, het licht en het bed wist je vrij snel al wie wat was in het verhaal. Gewone kleding werd heel speciaal door kleine dingen te veranderen. Tip: let op de snor van Jossie!
Het verhaal speelt zich bijna helemaal af in Nangijala waar ook verschillende plekken zijn. Het verhaal gaat snel maar alles volgt wel logisch op elkaar. Af en toe wel heel goed opletten want er komen veel verschillende en best moeilijke namen in voor.
Ik vond het een ontzetttend leuke voorstelling. Twee keer heb ik het gezien en ik vond het beide keren heel leuk. Het verhaal vond ik spannend, grappig en soms emotioneel. Iets minder vond ik dat er af en toe heel harde geluiden waren daarom weet ik ook niet of het wel vanaf 8 jaar moet zijn. En soms kon ik het moeilijk volgen door alle moeilijke namen en ging het ook erg snel.
Natuurlijk moet iedereen naar deze voorstelling gaan. Een spannend verhaal waar je heel erg meeleeft met de twee broertjes die allerlei avonturen beleven.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Yara
Door: Yara Verhoeff
Leeftijd: 10 jaar
Gezien in: Den Haag, Theater aan het Spui
Wanneer: 19 oktober 2019
Toen ik de zaal binnen liep viel mij het decor meteen op. Ik zag een mega groot bed, heel leuk ze daar de voorstelling mee deden. Nog een ding wat mij meteen op viel was die meneer in de hoek stond met een piano in zijn hand. Hij speelde de hele voorstelling en af en toe speelde hij vertolkte hij een personage Soms was hij ook de verhalen verteller. De titel past perfect bij het verhaal. Het gaat over twee broers die samen op pad gaan en avonturen beleven. De muziek paste ook heel goed, soms dreigend soms wat zachter en liever. Ook leuk dat het publiek werd mee genomen in het verhaal en als het moeilijk te volgen was werd het uitgelegd door de verteller. Tenslotte vind ik het echt fantastisch dat in totaal drie acteurs en actrices wel twaalf mensen tegelijk speelden en zich onder of achter het bed omkleedde zonder dat je als publiek het zag. Alleen de leeftijd kwalificatie van 8 plus is niet echt passend want sommige stukjes waren best eng en soms ook echt niet te begrijpen voor jonge kinderen.
Ik ben blij dat ik naar de voorstelling ben geweest en raad het alle kinderen aan om te gaan.
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Maarten
Door: Maarten Zoutendijk
Leeftijd: (bijna) 10
Gezien in: Hengelo
Wanneer: 30 nov 2019
Bij binnenkomst in de zaal zagen we een boerderij met een klein hokje ernaast en daarvoor een plateautje met een gitarist en een accordeonist. Onder de boerderij lag iemand… De grond lag bezaaid met blokken, alsof er allemaal stenen lagen. Er hing rook in de zaal, wat een gevoel gaf alsof er iets ergs was gebeurd.
Er was, vooral in het begin van de voorstelling (maar ook wel later) hele mooie muziek. Er was heel mooie zang, wat me opviel was dat het ook meerstemmig was.
Sommige stukjes van de dansjes en de teksten waren behoorlijk grappig.
Het stuk begon best heftig, de boer die op de boerderij woonde werd namelijk doodgeschoten.
De spelers hadden verschillende mutsen, waarmee ze van rol veranderden. Zo was er een muts met lang haar en linten, dat was de pony. Een andere muts met een soort hanenkam maakte de kip.
In het verhaal was een mevrouw en een man, zij speelden broer en zus varken. Zij hadden allebei bepaalde ideeën over hoe het leven op de boerderij moest zijn en zij zongen die in een lied en dat lied zongen ze solo en dat vond ik heel mooi.
Ik vond het heel grappig toen Hagel en Admiraal (dat zijn dus de beide varkens) in het begin van het stuk regels ophingen aan het huis (nadat ze de mensen hadden weggejaagd) en dat later in het verhaal Admiraal sommige regels weghaalde en die er nog wel hingen overtrad.
Het paard in het verhaal zat heel goed in zijn rol, want bij treurige momenten kon hij kijken als een beteuterd kleutertje en bij blije momenten was het echt zo iemand die in de rondte sprong. Als een echte spring-in-het-veld.
Het publiek werd goed bij de voorstelling betrokken, we mochten zelfs meestemmen. Voor mij was er een onbegrijpelijk stukje toen de admiraal zei ‘Ik ben de beste, stem op mij’ en iedereen door elkaar zong en praatte.
Aan het begin kreeg de Admiraal puppy’s en die waren in de loop van het verhaal groot geworden. Als de Admiraal op zijn fluiten blies werd het licht door de technicus gedimd en hoorde je eng geblaf. Dat was best spannend.
Ik begreep niet goed wat er werd bedoeld met ‘Big brother is watching you’.
Het moment dat de kip door de honden (die je dus eigenlijk niet zag) gedood. Daarna volgde er een hele stille stilte in de zaal. De Admiraal neemt dus eigenlijk in het spel dus ineens de leiding. Hij laat de dieren denken dat hij heeeel goed is en mooi en prachtig. Maar dan zie je hem op de achtergrond van allerlei dingen doen die niet bij dieren horen en de regels overtreden. Er werd n.a.v die droom (het plan van de Admiraal) een machine gebouwd en die heeft Knokker (het paard dat door de Admiraal Knakker wordt genoemd) helemaal in elkaar gezet. Toen hij de laatste paal zette en de machine helemaal af was, ging hij dood. Dat was een heel triest stukje
Een schaap is ondertussen stiekem binnen gekomen (zij is eigenlijk het zusje van de Admiraal en ze heeft in de gaten dat hij niet deugt) en samen met de andere dieren jaagt ze de Admiraal weg. Maar voordat dat gebeurt, heeft hij een machine gebouwd met allemaal vakjes erin met producten van de mens zoals knakworst, woldraad en melk. Toen een van de dieren zich wist te bevrijden hebben ze de Admiraal het huis uit geschopt.
Kortom; het was een prachtige voorstelling met voor ieder een dier en dat maakt het nóg leuker!
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Boet
Door: Boet Blijlevens
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: schouwburg Hengelo
Wanneer: 30 november 2019
Het verhaal gaat over 6 dieren die op een boerderij leven waar ze zich eigenlijk niet thuis voelen. Op een dag wordt hun leider King doodgeschoten door de boer. De dieren zijn woest en jagen de boer weg, nu zijn ze alleen alleen op hun eigen dierenboerderij!
De dieren zijn: 2 kippen, 2 paarden en 2 varkens. Samen proberen ze zichzelf staande te houden in deze moeilijke maar mooie tijd, daarom bedenken ze dieren-regels die er voor zorgen dat alles goed verloopt. Ook hebben ze bepaald dat alle dieren gelijk zijn en dat er dus ook geen baas is. Samen werken ze aan een fantastisch plan van Hagel het varken. Het is een machine die voor alles zorgt! Maar het gaat slecht ze hebben eten en drinken nodig en vrijwel niemand houdt zich aan de dieren-regels. Dus is het eigenlijk wel zo geweldig of probeert er toch iemand de (gemene) baas te spelen?!
De acteurs spelen ontzettend goed!! Ze hebben het echt geweldig gedaan met alles! Vooral vond ik het goed hoe ze de emoties speelden want als het grappig was lachte echt iedereen en als er iets zielig was was iedereen stil. Ook op een gegeven moment deed een karakter ontzettend gemeen en keek ik gewoon boos naar hem want ik vond hem erg gemeen. Ze hadden ook contact met het publiek, het voelde echt alsof ik erin meespeelde. Ik heb erg gelachen en erg veel genoten!!
De kostuums waren erg simpel wat ik persoonlijk erg mooi bij het verhaal vond passen. Iedereen droeg een overal met laarzen (trouwens als je goed keek zag je dat er pootafdrukken onder de laarzen zaten). Ook hadden ze niks op hun gezicht alleen een pruik waardoor je kon zien wat voor dier het was. Soms deden ze ook hun pruik af en deden daarna een andere op dan werd het ineens een ander dier.
De muziek en dans waren beide erg vrolijk en erg gevarieerd. De pony ging heel grappig met een lint dansen daar moest ik erg van lachen.
Het decor was erg mooi je zag een kleine boerderij met allemaal schuimblokken op de grond die ze later wegveegden. Tijdens de voorstelling werden er steeds meer stukken van een machine opgebouwd die later erg belangrijk in het verhaal was. Ook was het lekker rommelig.
Ik vond het echt geweldig. Het is leuk voor volwassenen en kinderen want er zit een sterke boodschap in dit is zeker een aanrader van mij!! Alleen jammer dat het is afgelopen…
En de winnaar is… van BonteHond - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10
Gezien in: De Krakeling, Amsterdam
Wanneer: 2 november 2019
Ik zag in De Krakeling in Amsterdam op 2 november de voorstelling En de winnaar is… van Bonte Hond (www.bontehond.net).
Als je de zaal binnen loopt word je meteen meegesleurd. Naar de rode of naar de blauwe kant van de zaal. De rode helft is van de moeder, en de blauwe helft van de vader. Als je eenmaal zit hoor je meteen bij die kleur; dus als je aan de rode kant zit hoor je bij de moeder. En nog voor het toneelstuk begonnen is gaan ze aan je trekken; als je bij rood zit gaat de vader proberen om je aan de blauwe kant te krijgen en omgekeerd. Eigenlijk is het toneelstuk dan al begonnen. Want het toneelstuk gaat over een vechtscheiding. Een vader en een moeder, die eerst gelukkig waren samen, maar nu alleen maar ruzie kunnen maken met elkaar. En over hun kind, die vindt dat ze niet mogen scheiden, omdat ze er verdrietig van wordt en niet wil kiezen tussen haar vader en haar moeder.
Het verhaal is verdrietig. Uiteindelijk merk je dat je met het kind meeleeft, maar ook met de vader én de moeder, omdat het voor iedereen éven naar is, de scheiding. Maar het verhaal is ook grappig, je moet vaak lachen.
Het is een klein decor; eigenlijk alleen maar een vierkant op de grond, gemaakt met tape, en daarin in twee hoeken een krukje en bokshandschoenen. Net een boksring. Je zit als publiek heel dichtbij de acteurs, en daardoor zie je heel goed de emoties op hun gezicht. Dat is ook belangrijk. Want eigenlijk is er niet echt een verhaal maar is het toneelstuk een bokswedstrijd. Het gaat over hoe het tussen de vader, de moeder en het kind gaat en wat ze voelen, zoals boosheid, verdriet, verliefdheid, jaloezie en nog veel meer. Net als in een bokswedstrijd wordt er ook gevochten, maar er wordt ook gedanst en gesprongen.
Ik vond En de winnaar is… heel erg leuk omdat je helemaal in het verhaal werd getrokken. Dat je heel erg meeleeft met de acteurs vond ik heel mooi.
En de winnaar is... van BonteHond - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Theater aan de Slinger, Houten
Wanneer: 25-10-2019
Deze voorstelling gaat over een vechtscheiding en dat is meteen te merken bij binnenkomst.
Als je binnen komt zie je aan de ene kant een blauwe tribune en aan de andere kan een rode tribune. Je moet dan aan een kant gaan zitten en als je zit dan word je door de moeder/vader naar hun kant toe getrokken. Je ziet een soort boksring gemaakt van wit tape.
Dan begint de voorstelling en gaat er een microfoon naar beneden en dan gaat de dochter de vader en moeder aankondigen en wie de strijd wint krijgt het kind. Als de vader en moeder gaan zeggen dat ze echt gaan scheiden, gaat de dochter allemaal dingen opnoemen waarom er juist geen kans is dat ze gaan scheiden. En uiteindelijk wordt de dochter heel verdrietig en zegt ze dat ze eigenlijk haar hart door de midden wil delen, omdat de ene helft van haar bij de vader en de andere helft bij de moeder wil zijn.
Ik vond het decor heel mooi en ik vond het goed passen bij de voorstelling, omdat de boksring bij een voorstelling over een vechtscheiding heel goed past. Ik vond het ook heel leuk dat je zo dicht bij het toneel zit, omdat dat bijna nooit zo is.
De muziek past ook heel goed bij de voorstelling. Als het soms heel spannend is in de voorstelling, is de muziek ook heel spannend of als het heel leuk is wordt de muziek ook heel leuk.
Bijvoorbeeld als ze echt gaan boksen wordt de muziek heel spannend. Als ze met de dochter gaan praten wordt de muziek heel mooi.
De kostuums passen ook goed bij de voorstelling. De moeder had een rood pak aan en de vader een blauw pak. Die pakken kwamen ook overeen met de rood en blauwe banken.
Eva Zwart de moeder speelden haar rol heel goed, want ze kon zich echt heel goed inleven in de rol van de moeder. Dionisio Matias de vader kon de rol ook heel goed spelen, omdat hij de emoties heel goed kon spelen. Sabrina Nabermacnack het kind kon de rol echt geweldig spelen het leek echt alsof ze een echt kind was, ze kon overbrengen dat ze echt een kind was die in die situatie zat.
Ik zelf vond het ook heel leuk dat het publiek er vaak bij betrokken werd. De humor was ook heel grappig, omdat ze soms echt leuke grapjes maakten.
Soms danste ze ook en als ze danste was het heel mooi en goed.
Toen ik naar huis ging was ik erg onder de indruk van deze erg mooie voorstelling. Ik vind het zelf heel bijzonder dat je over zo’n zwaar zo’n mooie voorstelling maakt.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Ebby
Door: Ebby Winter
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Den Haag en Hengelo
Wanneer: 19 oktober 2019 en 25 oktober 2019
De voorstelling “De Gebroeders leeuwenhart” heeft een simpel maar cool decor namelijk: een mega bed. Ze maken/doen met dat bed heel veel. De kostuums, de acteurs hebben veel kleding wissels op het podium. En allemaal veel rollen. Het wordt gespeeld door maar vijf mensen. Het verhaal gaat over de twee broers Jonathan & Karel die veel avonturen beleven. Karel is ziek en zal niet lang meer leven. De broers dromen samen over de fantasiewereld Nangijala. Ze vechten samen tegen de tiran Tengil en zijn draak. De muziek: de muziek is mooi en soms om op mee te dansen vrolijk en spannend op sommige stukjes.
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Doris
Door: Doris Zuijderland
Leeftijd: 10
Gezien in: de Meervaart in Amsterdam
Wanneer: 31 oktober 2019
In theater De Meervaart zag ik op een donderdagavond Zwijnenstal van Theater Sonnevanck (www.sonnevanck.nl).
Het verhaal speelt zich af op een boerderij met een klein huisje. Daar woont een boer, die helemaal aan het begin van het toneelstuk weg wordt gejaagd door de boerderijdieren. De dieren zijn daarna eigen baas. Ze jagen de boer weg omdat ze zeggen dat ze klaar zijn met werken voor de mensen; ze willen voor zichzelf werken! Ze weten zeker dat dat gaat lukken omdat ze zichzelf beter kennen dan de mensen. Maar eigenlijk doen ze precies hetzelfde als mensen; ze maken regels, waar sommige dieren het niet mee eens zijn, en maken ruzie over wie de baas is.
In het verhaal zitten twee paarden, twee varkens, een haan, een kip, twee geiten en een schaap. Deze worden gespeeld door vier acteurs en twee muzikanten, dus sommige acteurs spelen meerdere rollen. Ze spelen met grappige stemmetjes. De kostuums zijn mooi maar simpel, de acteurs wisselen van rol door iets anders op hun hoofd te zetten. De muziek wordt live gemaakt door een gitaar en een accordeon, het is heel swingend en er wordt heel veel gezongen. Het decor is eenvoudig, met een huis en schuimblokken.
Ik vond het toneelstuk goed en grappig gespeeld, met veel mooie muziek. Ik vond het ook superleuk dat ze het publiek meetrokken door te vragen wat wij er van vonden. Soms was het wel een beetje moeilijk te begrijpen, want het is best een ingewikkeld verhaal. Maar het is ook een prachtig verhaal, en heel meeslepend gespeeld. Daarom raad ik aan om er naar toe te gaan.
De Gebroeders Leeuwenhart van HNTJong - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Den Haag, Theater aan het Spui
Wanneer: 19 oktober 2019
In een heel groot bed licht Kruimel ofterwel Karel. Kruimel is erg ziek, maar zijn broer Jonatan vrolijkt hem hem op door verhalen te vertellen over hoe het gaat op school en nog vele andere dingen. Jonatan zegt altijd tegen Kruimel dat als hij dood gaat dat hij dan Nangijala gaat, een land met sprookjes, kampvuren en avonturen.
Maar door een ongeluk gaat Jonatan eerder dood dan Kruimel dus komen ze allebei in Nangijala terecht. Maar in Nangijala gaat ook niet alles goed, omdat de slechterik Tengil aan de macht is!
In de voorstelling is het decor alleen een heel groot bed, maar met dat bed maken ze eigenlijk alles in de voorstelling. Zo maken ze bijvoorbeeld met een rood doek een heel andere wereld, zoals die van de schurk. Ook het licht speelde een belangrijke rol, bijvoorbeeld een monster wat ze met twee grote lampen creeerden.
Ook met de kostuums deden ze leuke dingen, ze ruilden onder de voorstelling van kostuums en daardoor werden het andere pesonages. Een acteur speelde namenlijk drie rollen in de voorstelling en dat zag je bijvoorbeeld doordat ze haar eigen staart als snor liet veranderen.
Het licht maakte voor mij de voorstelling heel bijzonder, maar ik vond het decor wel een beetje rommelig. Al denk ik wel dat het bij het decor hoorde.
Ik vond het ook heel mooi dat er live muziek bij was, omdat het de voorstelling ook spannender maakt. Er werd gespeeld op een drumstel en een gitaar en er werd ook in gezongen. Ik vond het geluid wel wat aan de harde kant.
Rick Paul van Mulligen speelde de rol van Jonatan erg goed, omdat hij zich goed kon in leven in de rol. Hij kon de emoties heel erg goed spelen. Teun Luijkx speelde de rol van Karel ofterwel Kruimel en kon de rol ook geweldig goed spelen. Ik vond dat hij de emoties blij, angtig en verdrietig heel goed kon spelen.
Ik vond het verhaal soms wel een beetje moeilijk te volgen, omdat de overgangen soms niet helemaal duidelijk waren. Voor de rest vond ik het verhaal ook best spannend vooral voor 8+. Bijvoorbeeld de harde muziek en het hoge gillen vond ik best spannend.
Ik ging naar huis met een tevreden gevoel, omdat ik een mooie voorstelling heb gezien. Ik heb vooral genoten voor de humor.
De Toverfluit van de Toneelmakerij - door Guus
Door: Guus van Raak
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Tilburg, Schouwburg
Wanneer: 16 november 2019
Je komt binnen en ziet drie van groot naar kleine driehoeken staan in het midden van het podium. Met die driehoeken veranderden ze het decor, door het te draaien. De ene kant is bijvoorbeeld een slaapkamer, en dan weer een werkkamer van Papageno. Aan beide kanten staan alle instrumenten die ze gebruiken in het stuk.
Het gaat over Pamila en haar ouders. De ouders van Pamila zitten de hele tijd te ruziën en denken dat zij het niet hoort, omdat ze ruziën als Pamila in bed ligt. Dan wordt Pamila opeens wakker in een wereld die wij nog niet kennen. De vader van Pamila is in die wereld de zon en de moeder van Pamila is de maan. De maan wil dat de zon voor eeuwig onder blijft en de zon wil dat de maan nooit meer komt. De zon en de maan willen Pamila allebei, dus dan is het strijden wie haar krijgt, maar dan komt Tamino opeens en die moet Pamila gaan redden. Ze worden ook nog geholpen door Papageno, het hulpje van de zon.
Ik vond het decor best spannend en ik was wel benieuwd naar wat er zou gebeuren in de voorsteling. Ik vond het ook wel mooi dat je de muziek instrumenten gewoon kon zien. Ik vond het handig dat er ook ondertiteling was, want soms als ze gingen zingen kon je dat niet zo goed verstaan.
Ik vond de kostuums er mooi uitzien. De kostuums waren erg glimmend en de schoenen hadden een heel erg hogen zool. Dat was wel grappig en het paste heel goed bij de voorstelling, omdat het ook een beetje over de ruimte ging.
Het geluid vond ik wel erg hard, maar dat kwam denk ik omdat ze best hoog zongen.
Ik vind dat de acteurs hun rollen heel erg goed speelden, omdat ze allemaal goed bij die rol pasten. Ik vond ook dat ze de emoties van de rollen erg goed konden spelen, omdat ze zich echt in de rol konden inleven.
Ik vond de muziek echt heel erg mooi en ik vond het heel erg leuk dat de muziek live was. De acteurs waren ook tegelijk de muzikanten. Kort samengevat vond ik de muziek geweldig. Het was een opera, die toch weer wat cooler werd gemaakt, doordat Papageno ook soms rapte en breakdance deed.
Ik ging naar huis met een goed gevoel over de voorstelling, omdat ik een bijzondere voorstelling heb gezien. Ik heb vooral genoten van het gezang. Er gebeurde ook iets grappigs in de zaal, maar daar ga ik niet te veel over vertellen, want dat moet je zelf maar beleven.
Zwijnenstal van Theater Sonnevanck en de Nederlandse Reisopera - door Ebby
Door: Ebby Winter
Leeftijd: 11 jaar
Gezien in: Schouwburg Hengelo
Wanneer: 30 november
De voorstelling Zwijnenstal gaat over dieren die op hun boerderij alles zelf gaan regelen. De dieren zijn tegen de mens. Ze willen een machine gaan bouwen die al het werk doet. Ze willen een rustig leventje gaan opbouwen zonder werk, totdat Admiraal [varken] de touwtjes in handen krijgt/neemt… De dieren zijn bang voor Admiraal en werken daarom nog harder aan de machine. Hagel [varken], de zus van Admiraal, komt in opstand en gaat er wat aan doen. Niemand durft verder tegen Admiraal in te gaan…
Er is vooral spannende muziek, het is grappig en spannend. Er wordt veel en mooi gezongen.
De voorstelling wordt gespeeld door vier acteurs en twee muzikanten. De acteurs zijn heel erg goed, ze spelen heel meeslepend. Je word echt in het verhaal getrokken. De acteurs dragen overalls met dieren-oren en pruiken, zo zijn er varkens, kippen, paarden en geiten. De twee muzikanten dragen dezelfde kostuums als de acteurs, dat vind ik mooi omdat die er dan goed bij betrokken worden.
Het decor: er staan een houten huis en stal op een grote vloer. De vloer is bezaaid met schuimrubberen zwart blokken. En later wordt er een machine op gebouwd.
Ik vond het een mooie voorstelling en ik heb veel gelachen. Als de voorstelling nog te zien was zou ik het zeker aanraden bij anderen.
